ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประจำวันที่- พระสังฆปฏิปักษ์ถามแปล ภาษา 4 - หน้าที่ 43
นั่นว่า "เพื่อนมหาทุกคณะ อย่าให้ฉันฉิบหายเลย, ฉันจึงความลำบากใหญ่ เพราะเหตุแห่งท่าน, คนทั้งหลาย นำฤทธิ์ถึงแก่นตๅ ฯ
ไปตามรายการที่จดไว้ในบัญชี, ชื่ออ่านผู้รงจะถอดถอนผู้รงนั้นในเรือนของตนให้ ไม่มี, ส่วนพระศาสดา สงพระพุทธองค์แล้ว
ประทับนั่งอยู่ในพระคันธกฤษฎีนี้เอง, พระเจ้าแผ่นดิน ยูพรษา และคนโต ๆ มีเสนาบดีเป็นต้น นั่งแลดูกระแสผูกรับพระคันธกฤษฎี
แห่งพระศาสดา คิดว่า "จักรับบาตรของพระศาดาไป", ธรรมดา
พระพุทธองค์ทั้งหลาย ย่อมทรงทำอุบาย กระเรียนคนบวกคนบวก, ท่านจง
ไปบริหาร กราบทูลพระศาสดาว่า 'ข้าพระองค์เป็นคนหยวกนาง พระเจ้าขา, ขอ
จงบีบ เอกพระองค์ จงทรงทำความสงเคราะห์แก่พระองค์เกิด;
ถ้านามนี้ญาติ, ท่านจักได้แน่', เขาได้ไปสู่สุราทรแล้ว.
[ พระศาสดาประทานครบตามเกณฑ์ทุกคณะ ]
าลำดับนั้น พระเจ้าแผ่นดินและยูพรษาเป็นต้น ศรสละเอาว่า
"มหาทุกคณะ ไม่ใช่เวลาคือครก่อน,เจ้ามาทำไม ?" เพราะเคย
เห็นเบาโดยความเป็นวิสาสะในวิหาร ในวันอื่น ๆ. มหาทุกคณะ
กราบพูดว่า "ข้าพระองค์ร้องอย่า' ไม่ใช่เวลาคือครก่อน' แต่
ข้าพระองค์มักที่จะถวายบังคมพระศาสดา" ดังนี้แล้ว จึงชมศิระขอ
ลงที่พระคันธกฤษฎี ถวายบังคมด้วยเบญจางคประดิษฐ์ กราบทูล
ว่า "ผู้ที่ยกองค์ว่าข้าพระองค์ในพระนครนี้ไม่มี พระเจ้า ขา, ขอ
ทรงเป็นที่พึ่งแก่ข้าพระองค์ดีเถิด, ขอทรงทำความสงเคราะห์แก่เจ้าพระ-