ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระเณรมปฏิญาณแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๕๙
๖. เรื่องพระลภคุณภูมิทิเปนสร ["๒๕"]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสนาเมื่อประทับอยู่ในพระเถวัน ทรงปรารถพระลภภูมิภูมิ- ภิทิเปนสร ตรัสพระธรรมเทวนิขว่า "เสโล ย๓" เป็นต้น.
[พระเณรลูกโล่เลื่อนเพราะร่างเล็ก]
ได้ยินว่า สหธรรมภิ มีสามเนอเป็นต้น ซึ่งเป็นปุจฉน เห็น หพระเณรแล้ว จงต้องที่สระบ้าง ที่บ้าง ที่อุบบ้าง พลางกล่าวว่า "อาจจะ อาจา อาโมะสัน ยังดีนิแน่นแฟ้น ในพระศาสนาหรือ ?"
พระเณรไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายในสหธรรมภิหลาย่นเลย.
ภิทิเปนสรหลายสนามกานในโรงธรรมว่า "ผู้มีอายุทั้งหลาย พวกท่านดูดีดี สหธรรมภิ มีสามเนอเป็นต้น เห็นพระลภภูมิภิ-ภิทิเปนสร แล้ว ย่อมรังเกียจอันนี้อย่างนี้, ท่านไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายในสหธรรมภิหลาย่นเลย."
[พระฉันทาสเป็นดังศิลา]
พระศาสนาเมื่อจบแล้ว ตรัสนว่า "ภิทิเปนหลาย พวกเธอพูดอะไรไรรน?" เมือภิทิเปนลนนั้น ก Treasurer, กล่าวว่าเรื่องนี้ พระเจ้าข้า จึงตรัสว่า "อย่างนั้นภิทิเปนหลาย ธรรมาดพระ บิณฑาสพ ย่อไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายเลย, เพราะท่านเหล่านั้น ไม่หวั่นไหว ไม่สะเทือน เช่นกับศิลามแทงทับ" ดังนี้แล้ว เมื่อจะ
* พระมหาจับ ป.ธ. ๔ (พระธรรมปัญญาจารย์) วัดโสมสวัฒน แปล