พระเณรมปฏิญาณแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๕๙ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 61
หน้าที่ 61 / 227

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวของพระลภคุณภูมิทิเปนสรในบริบทของพระเถระและพระเณร โดยเน้นการเรียนรู้และเข้าใจในธรรมประจำของพระศาสนา ผ่านการสนทนา ระหว่างพระเณรที่ไม่มีการโกรธหรือความรุนแรง และเสนอแนะให้ทุกคนให้ความสำคัญกับการเข้าใจในธรรมคำสอน โดยเฉพาะในความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมปฏิบัติธรรม ซึ่งแสดงถึงความเป็นเอกภาพในพระศาสนา.

หัวข้อประเด็น

- ความสำคัญของพระศาสนา
- การศึกษาและเข้าใจพระธรรม
- สถานการณ์ที่พบในธรรมวินัย
- การมีสันติในการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระเณรมปฏิญาณแปล ภาค ๔ - หน้าที่ ๕๙ ๖. เรื่องพระลภคุณภูมิทิเปนสร ["๒๕"] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนาเมื่อประทับอยู่ในพระเถวัน ทรงปรารถพระลภภูมิภูมิ- ภิทิเปนสร ตรัสพระธรรมเทวนิขว่า "เสโล ย๓" เป็นต้น. [พระเณรลูกโล่เลื่อนเพราะร่างเล็ก] ได้ยินว่า สหธรรมภิ มีสามเนอเป็นต้น ซึ่งเป็นปุจฉน เห็น หพระเณรแล้ว จงต้องที่สระบ้าง ที่บ้าง ที่อุบบ้าง พลางกล่าวว่า "อาจจะ อาจา อาโมะสัน ยังดีนิแน่นแฟ้น ในพระศาสนาหรือ ?" พระเณรไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายในสหธรรมภิหลาย่นเลย. ภิทิเปนสรหลายสนามกานในโรงธรรมว่า "ผู้มีอายุทั้งหลาย พวกท่านดูดีดี สหธรรมภิ มีสามเนอเป็นต้น เห็นพระลภภูมิภิ-ภิทิเปนสร แล้ว ย่อมรังเกียจอันนี้อย่างนี้, ท่านไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายในสหธรรมภิหลาย่นเลย." [พระฉันทาสเป็นดังศิลา] พระศาสนาเมื่อจบแล้ว ตรัสนว่า "ภิทิเปนหลาย พวกเธอพูดอะไรไรรน?" เมือภิทิเปนลนนั้น ก Treasurer, กล่าวว่าเรื่องนี้ พระเจ้าข้า จึงตรัสว่า "อย่างนั้นภิทิเปนหลาย ธรรมาดพระ บิณฑาสพ ย่อไม่โกรธ ไม่ประทุร้ายเลย, เพราะท่านเหล่านั้น ไม่หวั่นไหว ไม่สะเทือน เช่นกับศิลามแทงทับ" ดังนี้แล้ว เมื่อจะ * พระมหาจับ ป.ธ. ๔ (พระธรรมปัญญาจารย์) วัดโสมสวัฒน แปล
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More