ภิกษุอัฐิสและปุญพุทธะ : หน้า 10/227

ประโยค / พระธรรมปุณฺโณ กนฺตา ๔ - หน้าที่ ๘ 2. เรื่องภิกษุอัฐิสและปุญพุทธะ [๒๖] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสนืเมื่อประทับอยู่ในพระเชววัน ทรงปรารภภิกษุอัฐิส และปุญพุทธะ ตรัสพระธรรมเทวนาคั่นว่า "โอมหเทกุญญูสเลมยู" เป็นต้น. ก็ตฤมตั้งขึ้นแล้วที่ภูกรี. [ภิกษุมคต้องถูกปัดพฤตินิจกรรม] ดังได้กล่าวมา ภิกษุ ๒ รูปนั้น แม้เป็นสัริกิจของพระ อรรคสาวกก็จริง, ถ้าเช่นนั้น เธอกลายเป็นอัชชี เป็นภิกูว. ภิกษุ ๒ รูปนี้ เมื่ออยู่ที่ภูรี คำภิกษุ ๕๐๐ รูป ซึ่งเป็นบริวาร- ของตน (ล้วน) เป็นผู้ชั่วช้า ทำอาจารหลายอย่างหลายประการ เป็นต้นว่า ปลูกต้นไม้กระถางรองบ้าง ให้เขาปลูกบ้าง ทำกรรมแห่ง ภิกษุผู้ประทุษร้ายตระกูล เสียงภีฟ ด้วยปัจจัยอันเกิดแต่กรรมนัน้ ได้ ทำอาวาสนัน้นให้เป็นที่อยู่แห่งพวกภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก. พระศาสดา ทรงสิบขบวนแล้ว ตรัสเรียกพระอรรคสาวกทั้ง ๒ พร้อมด้วยบริวาร มา เพื่อทรงประสงค์ทำปทพาษีนิยมกรรมแก่พวกภิกษุพวกนัน้ แล้ว ตรัสว่า "สร้างสูตรและโมคัลลานะ เธอทักไปดิด, ในภิกษุเหล่านัน; เหล่าไดไม่เชื่อฟังคำของเธอ, จงทำปิพพาชียกรรมแก่ภิกษุเหล่านัน; ส่วนเหล่าไดเชื่อฟังคำ, จงว่าไล่ตรัสสอนเหล่านัน, ธรรมด่าว่า กล่าวสั่งสอน ย่อมไม่เป็นที่รังเกียจของผู้มีปัญญาเท่านั้น, แต่อันที่" *ปลอตออกสอบเปรียญ ๖ ประโยค ในสนามหลวง พ.ศ. ๒๕๖๔