พระนาวลีสิลิสสะเถระ: ธรรมเทศนาในกรุงราชคฤห์ พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 3 หน้า 263
หน้าที่ 263 / 288

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับพระสารีบุตรเถระที่เดินทางไปยังบ้านของพราหมณ์ยากจนเพื่ออนุเคราะห์ แต่พราหมณ์รู้สึกเขินอายที่จะเชิญพระเถระเข้าไปในบ้านของตน แม้ของจะด้อย แต่สุดท้ายพราหมณ์ได้ตระหนักถึงคุณค่าของการให้ และทำการถวายบิณฑบาตแก่พระเถระ ทำให้เขาเข้าใจถึงความสำคัญของการเสียสละและการให้จากใจจริง.

หัวข้อประเด็น

-พระสารีบุตรเถระ
-การให้และการเกื้อกูล
-ความยากจนและการเสียสละ
-ธรรมเทศนาในพระพุทธศาสนา
-เรื่องราวในกรุงราชคฤห์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ปรโยค๒ - พระสงฆ์ทัศน์ฉากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 261 ๑๕. เรื่องพระนาวลีสิลิสสะเถระ [๕๕] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวตรวัน ทรงปรารภพระสิสสะเถระ ผู้ปกคิอยู่เป่า ตรัสพระธรรมเทสนาว่า "อนูญา หิ ลาภภูมิ สา" เป็นต้น. [พระสารีบุตรอนุเคราะห์พราหมณ์ผู้ อยากนอน] เทศน์ตั้งขึ้นแล้วในกรุงราชคฤห์ ได้ยินว่า สายของวังคณะ- พราหมณ์ ผู้ปกครองพระสารีบุตรเถระ ชื่อ มาหาเสนพราหมณ์ อยู่ ในกรุงราชคฤห์ วันหนึ่ง พระสารีบุตรเถระ เที่ยวบินทบาท ได้ไปยังประตูเรือนของพราหมณ์นั้น เพื่ออนุเคราะห์ในเขา. แต่ พราหมณ์นั่น มีสมบัติหมดเสียแล้ว กลับเป็นคนยากจน เขาคิดว่ "บุตรของราชามาเพื่อเดินทางไปยังบุตรหรือนของเรา, แต่เรา เป็นคนยากจน, บุตรของเรานะจะไม่ทราบความที่เราเป็นคนยากจน, ไทยธรรมะอะไร ๆ ของเรานะไม่มี," เมื่อไม่อาจจะเชิญหน้าพระเถระนั้นได้ จึงหลบเสีย. ถึงในวันอื่น แม้พระเถระ ไปก็ไป (อีก). พราหมณ์ก็ได้ หลบเสียอย่างนั้นเหมือนกัน. เขาคิดอยู่ว่า "เราได้อะไร ๆ แล้วนั่น แหละจักกระวน ก็ไม่ได้ (อะไร ๆ). ภายหลังวันหนึ่งเขาได้กล่าว เติมด้วยข้าวปายาสพร้อมกับผ้าสาฎกเนื้อหยาบ ในที่บอกกล่าวของ พราหมณ์แห่งหนึ่ง ถือไปฟ้องถึงเรือน นึกถึงพระเถระขึ้นได้ว่า "การ ที่เราถวายบิณฑบาตนี้แก่พระเถระ ควร." * พระมหาญาณสุข ป. ๓. ๖ (ปัจจุบันเป็นพระราชามเวที ป. ช. ๓) วัดท่าพี่นครศรี-‌ ธรรมราช) แปล.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More