ประโยค๘ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 84 / 99

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 194 เพราะเหตุนั้น ในบทเหล่านี้ แม้นบทใด ๆ ปรากฏ (เห็นชัด ขึ้…

บทนี้กล่าวถึงการเจริญเมตตาของพระโยคาวจร ตามอัปปนาในบทต่าง ๆ โดยอธิบายเกี่ยวกับจำนวนอัปปนาในแต่ละประเภทอาการ พร้อมเหตุผลในการแบ่งประเภททั้งหญิงและชาย รวมถึงอานิสงส์ ๑๑ ประการที่เกิดจากการเจริญเมตตา โดย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 195 ในอานิสงส์ ๑๑ นั้น ข้อว่า หลับเป็นสุข มีอธิบายว่า ชน ทั้…

เนื้อหาอธิบายถึงอานิสงส์ของการหลับและตื่นที่มาจากการมีเมตตาเจโตวิมุติ โดยยกตัวอย่างให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างคนที่มีเมตตากับคนที่ไม่มีเมตตาในเรื่องการหลับและการตื่น ทั้งยังอธิบายถึงผลกระทบของความฝัน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 196 [เรื่องพระวิสาขเถระ] ได้ยินว่า พระวิสาขเถระนั้น (เมื่อเป…

พระวิสาขเถระเมื่อเป็นคฤหัสถ์มีฐานะดีในกรุงปาฏลีบุตร ได้ยินว่าตัมพปัณณิทวีปมีความรุ่งเรืองและเป็นสถานที่ที่สัปปายะมากมาย ท่านจึงมอบทรัพย์ให้แก่ครอบครัว แล้วออกเดินทางไปยังลังกา คอยเรืออยู่เดือนหนึ่งและ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 197 ว่า "แน่ะอุบาสก ตั้งแต่กาลที่บรรพชาแล้วไป ท่านจะจัดการไม…

การบรรพชาของพระเถระวิสาขะเป็นการเริ่มต้นเส้นทางที่น่าทึ่งในธรรมะ เขาได้สั่งสอนว่าให้คนที่เข้ามาในสถานที่ของเขาต้องไม่กลับไปมือเปล่า พร้อมจัดการให้ทำทานเพื่อการบรรพชา หลังจากนั้นได้มีการเรียนรู้และพัฒน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 198 ท่านกำลังเดินไปจิตตลบรรพตวิหาร ถึงทางสอบแพร่ ก็หยุดคิดอย…

ในเนื้อหานี้ท่านพระเถระเดินทางไปที่จิตตลบรรพตและพบกับเทวดาที่ชี้ทางให้ ท่านพักอยู่ที่นั่น ๔ เดือน ก่อนจะเกิดความคิดที่จะไปต่อ เทวดามนิลิยานั่งร้องไห้เพราะกลัวว่าหากท่านออกไปจะเกิดความขัดแย้งกันในหมู่พ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 199 ข้อว่า 'เทวดารักษา' คือเทวดาทั้งหลายย่อมรักษา (ผู้มีเมตต…

ในบทนี้กล่าวถึงวิธีที่เทวดารักษาผู้มีเมตตา โดยเทียบเคียงกับวิธีการที่พ่อแม่รักษาบุตร สำหรับไฟ พิษ และศัสตราไม่ส่งผลกระทบต่อผู้มีเมตตา อย่างเช่น เรื่องราวของแม่โคนมที่มีความรักในลูกโค ในกรณีที่พรานพยาย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 200 ข้อว่า จิตตั้งมั่นเร็ว คือจิตของผู้มีเมตตาเป็นวิหารธรรม …

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของจิตที่ตั้งมั่นและการเจริญเมตตา โดยเฉพาะในผู้ที่มีเมตตาเป็นวิหารธรรม ซึ่งทำให้จิตของเขามีความมั่นคงและเข้าถึงสมาธิได้เร็ว ยกตัวอย่างความป่องใสของสีหน้าผู้มีเมตตา และอธิบายว่า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 201 เพราะบุคคลที่รักก็ตั้งอยู่ในฐานแห่งคนที่รักนั่นแหละ (หาเ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการตั้งอยู่ในฐานะแห่งกรุณา และการเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น ความสำคัญของการแผ่กรุณาไปยังสัตว์มีความทุกข์ และการเข้าใจปัญหาของผู้อื่น โดยการเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีชีวิตลำบาก การแผ่กรุณาไ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 202 จะฆ่าก่อน ถามว่า เปรียบอย่างไร ? ตอบว่า เปรียบเหมือนรา…

เนื้อหานี้จัดการกับการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับคนที่มีความสุขแต่ทำบาป โดยใช้ตัวอย่างเปรียบเทียบกับราชบุรุษที่มีความกรุณาต่อโจร เพื่อเน้นถึงความสำคัญของกัลยาณกรรมที่ต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงทุกข์ในอนาคตแม้ใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 203 นั้น ในบุคคลที่เป็นศัตรูกัน โดยอุบาย (วิธี) เดียวกันนั้น…

ในเนื้อหานี้ พระโยคาวจรแนะนำให้ระงับความขึ้งเคียดในบุคคลที่เป็นศัตรูด้วยแนวทางของการแผ่กรุณา นอกจากนี้ยังเน้นถึงการที่จะเจริญกรุณาในทุกกรณีที่บุคคลประสบความเสื่อม และการทำสีมสัมเภทในชนทั้ง 4 เพื่อให้ค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 204 อโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ เป็นโอธิโสผรณาด้วยอาการ ๓ เป็น ทิ…

เนื้อหานี้เสนอวิธีการเจริญมุทิตาภาวนาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความสำคัญของการเลือกบุคคลที่เหมาะสมในการฝึกฝนจิตใจ ซึ่งบุคคลที่รักถือเป็นปัจจัยที่ทำให้สามารถพัฒนามุทิตาได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยัง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 205 หนึ่งอยู่อย่างไร คือ ภิกษุมีมุทิตาแผ่ไปยังสัตว์ทั้งหลายท…

ในบทนี้กล่าวถึงการฝึกมุทิตา โดยให้มองเห็นบุคคลที่รักหรือศัตรูในแง่บวกเพื่อสร้างความบันเทิงใจ การระลึกถึงความสุขในอดีตและอนาคตของผู้อื่น จะช่วยทำให้เกิดมุทิตา การเจริญฌานนั้นจะทำให้สามารถพัฒนาจิตใจไปใน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 206 นี้ และ เป็นโอธิโสผรณาด้วยอาการ ๓ เป็นทิสาผรณาด้วยอาการ …

ในบทความนี้กล่าวถึงการเจริญมุทิตาและอุเบกขาพรหมวิหาร โดยมีรายละเอียดในการเริ่มทำอุเบกขาภาวนาออกจากฌานที่ ๓ หรือ ๔ ผ่านการสังเกตเห็นโทษและอานิสงส์ของการปฏิบัติภาวนาต่าง ๆ ผู้ที่มีความสนใจและต้องการเจริ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ · - หน้าที่ 207 ว่า "อนึ่ง ภิกษุมีใจสหรคตกับอุเบกขาแผ่ไปตลอดทิศหนึ่งอย…

เนื้อหาในบทความนี้พูดถึงการเจริญอุเบกขาในพระโยคาวจร โดยกล่าวถึงการเสริมสร้างจิตใจให้มีความเป็นกลางต่อบุคคลทั้งสามประเภท ได้แก่ ผู้ที่รัก ตัวเอง และผู้ที่เป็นศัตรู นอกจากนี้ยังได้อธิบายถึงจตุตถฌานและคว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 208 ปกิณณกกถา บัณฑิตได้รู้พรหมวิหาร อันพระพรหมอุตตมา จารย์ตร…

เนื้อหานี้สำรวจแนวคิดในวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับพรหมวิหาร โดยเฉพาะเมตตาและกรุณา ซึ่งบรรยายถึงธรรมชาติแห่งความรักและความเห็นใจที่มีต่อผู้อื่น ในการทำความเข้าใจธรรมชาติของเมตตา ไม่ว่าจะเป็นความรักของบุคคลที่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 209 เหตุนั้นธรรมชาตินั้น จึงชื่อกรุณา (แปลว่าธรรมชาติที่เขาท…

เนื้อหานี้พูดถึงธรรมชาติที่เรียกว่า กรุณา และ มุทิตา โดยสาธุชนจะบันเทิงต่อบุคคลที่มีสมบัติทางธรรม รวมถึงการวิเคราะห์ธรรมชาติที่วางเฉยซึ่งเรียกว่า อุเบกขา ธรรมชาติทั้ง ๔ ตามพรหมวิหารที่ส่งผลต่อการดำเนิ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 210 สิเนหา (คือกลายเป็นความรักด้วยตัณหาไป) เป็นวิบัติ (คือวิ…

บทนี้กล่าวถึงลักษณะของสิเนหา (ความรัก) ซึ่งภายใต้การตีความนั้นสามารถแปรไปเป็นวิบัติ (ทางลบ) ในด้านต่าง ๆ โดยเฉพาะความเมตตาและกรุณาที่ถูกหลอกลวงโดยราคาและความโศก. นอกจากนี้ยังมีการแก้ไขโดยไตร่ตรองถึงมิ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 211 ตน สัตว์เหล่านั้น จักเป็นผู้ถึงซึ่งความสุขก็ดี จักพ้นจาก…

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงพรหมวิหารทั้งสี่ ได้แก่ เมตตา, กรุณา, มุทิตา และอุเบกขา ที่ช่วยในการลดความพยาบาทและความยินดีได้ พร้อมยังอธิบายถึงความเฉยที่เกิดจากการทำกรรมดีและการเข้าถึงความสุขผ่านการวิปัสนา การเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 212 [ข้าศึกใกล้และไกลของพรหมวิหาร] อนึ่ง ในพรหมวิหาร ๓ นั่น …

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงข้าศึกที่เรียกว่า 'ราคะ' ซึ่งเป็นศัตรูใกล้ของเมตตาพรหมวิหาร โดยพิจารณาถึงความสัมพันธ์และความแตกต่างระหว่างข้าศึกที่ใกล้และไกล เช่น ราคะและพยาบาท รวมถึงการเกิดโทมนัสในบริบทของกรุณ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 213 เสีย) (ส่วน) วิเหสา เป็นข้าศึกไกล (ของกรุณา) เพราะมี (สภ…

ในบทนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ความหมายของกรุณาและมุทิตาในอุดมคติของพระพุทธศาสนา โดยระบุว่า สิ่งที่จะเป็นข้าศึกต่อการเจริญกรุณาคือวิเหสา และเคหสิตโสมนัสนั้นมีอิทธิพลต่อมุทิตาในทางบวก โดยสอนให้ละอองอารมณ์อ