อานิสงส์ของการหลับและตื่นที่มีเมตตา : หน้า 196/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 195 ในอานิสงส์ ๑๑ นั้น ข้อว่า หลับเป็นสุข มีอธิบายว่า ชน ทั้งหลายนอกนั้น (ที่ไม่ได้เมตตาเจโตวิมุติ) ย่อมหลับพลิกกายไปมา (และ) กรนอยู่ ดูเป็นทุกข์อย่างใด ท่านผู้ได้เมตตาเจโตวิมุติหาหลับ อย่างนั้นไม่ ย่อมหลับสบาย แม้หลับสนิทแล้วก็เป็นดุจเข้าสมาบัติ ข้อว่า ตื่นเป็นสุข มีอธิบายว่า ชนทั้งหลายอื่นตื่นขึ้นทำเสียง คราง บิดกายพลิกไปมาอยู่ ดูเป็นทุกข์อย่างใด ท่านผู้ได้เมตตา- เจโตวิมุติหาตื่นอย่างนั้นไม่ ย่อมตื่นสบาย คือ ไม่มีการ (อาการผิด แปลก) ดุจดอกปทุมแย้มอยู่ฉะนั้น ข้อว่า ไม่ฝันร้าย อธิบายว่า ท่านผู้ได้เมตตาเจโตวิมุตินั้น แม้นฝันเห็น ก็ฝันเห็นแต่นิมิตที่ดีงาม เป็นเหมือนว่ากำลังไหว้พระ เจดีย์ เหมือนว่ากำลังทำการบูชา และเหมือนว่ากำลังฟังธรรม ส่วน ชนทั้งหลายอื่น (ฝัน) เห็นตนเหมือนว่าถูกพวกโจรล้อม เหมือนว่า ถูกฝูงสัตว์ร้ายทำอันตรายเอา และเหมือนว่ากำลังตกเหว อย่างใด ท่าน ผู้ได้เมตตาเจโตวิมุติหาฝันร้ายอย่างนั้นไม่ ข้อว่า เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย คือว่าเป็นที่รักที่พอใจของ มนุษย์ทั้งหลาย ราวกะสร้อยไข่มุกที่สวมไว้แนบอก และราวกะพวง ดอกไม้อันประดับไว้ที่ศีรษะฉะนั้น ข้อว่า เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย คือว่า ผู้เจริญเมตตา เจโตวิมุตินั้น เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลายฉันใด ก็ย่อมเป็นที่รักของ อมนุษย์ทั้งหลายฉันนั้น เหมือนดังท่านวิสาขเถระ