พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 42 / 170

ด้วยเหตุนี้ในขั้นตอนการอุปสมบทจึงมีการถามก่อนว่า ผู้ประสงค์จะบวชเป็นมนุษย์หรือไม่ ดังคำว่า “มนุสโสสี” และคำเรียกผู้ประสงค์จะบวชว่า “นาค” นั้นก็มีเหตุมาจากเรื่องนี้ และในปัจจุบันสตรีก็ไม่อาจบวชเป็นสามเ

การอุปสมบทในพระพุทธศาสนามีข้อกำหนดและข้อจำกัดหลายประการ เช่น ผู้ประสงค์จะบวชต้องมีพระอุปัชฌาย์และบริขารครบถ้วน นอกจากนี้ยังมีบุคคลบางประเภทที่ไม่สามารถบวชได้ เช่น ผู้ที่ทำอนันตริยกรรม หรือมีปัญหาเกี่ย

7.5.6 นิสสัย 4 ปัจจัยเครื่องอาศัยของบรรพชิต วิถีชีวิตนักบวชในพระพุทธศาสนาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงวางเป็นแบบแผนไว้นั้นใช้ต้นทุนน้อย แต่เกิดผลมาก นักบวชดำรงชีพอยู่ด้วยนิสสัย 4 คือ เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร

บทความนี้พูดถึงวิถีชีวิตนักบวชในพระพุทธศาสนาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงวางแบบแผนไว้อย่างต่ำและมีพลังในการสืบทอดพระพุทธศาสนา นักบวชใช้ทรัพยากรน้อยเพียง 4 อย่างในการดำนงชีพ และการอาศัยศรัทธาสาธุชนในการดำร

นอกจากนี้ นิสสัย 4 นี้ยังเป็นเครื่องคัดคนได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ผู้ใดที่ปฏิบัติตามหลักนี้ไม่ได้ เช่น ติดในลาภสักการะไม่มักน้อยสันโดษก็จะอยู่ในหมู่คณะไม่ได้ จะต้องมีเหตุให้ต้องออกจากหมู่คณะไปในที่สุด ด้

บทความนี้กล่าวถึงนิสัย 4 ที่นักบวชในพระพุทธศาสนาจะต้องมีเพื่อที่จะอยู่ร่วมกับหมู่คณะ และอานิสงส์ในการออกบวชเป็นบรรพชิต พร้อมแสดงความเปลี่ยนแปลงสถานภาพที่เกิดขึ้นจากการบวช ซึ่งทำให้ผู้บวชได้รับการเคารพ

3) สามัญญผลเบื้องสูง สามัญญผลเบื้องสูงเป็นผลขั้นสูงสุดของการบวชในพระพุทธศาสนาคือการได้เข้าถึงพระ รัตนตรัยในตัว และได้บรรลุวิชชา 8 อันเป็นคุณวิเศษต่าง ๆ ได้แก่ วิปัสสนาญาณคือญาณที่ใช้ในการเจริญ วิปัสสน

สามัญญผลเบื้องสูงคือผลอันสูงสุดของการบวชในพระพุทธศาสนา ที่สามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวและบรรลุวิชชา 8 ซึ่งรวมถึงวิปัสสนาญาณและเจโตปริยญาณ การฝึกตนของพระสงฆ์จะต้องผ่าน 6 ขั้นตอนตามหลักในคุณกโมคคัลลานส

ไม่ให้ยินดียินร้ายในเวลาเห็นรูป เวลาได้ยินเสียง เวลาดมกลิ่น เวลาสัมผัส เวลาลิ้มรส หรือระลึกถึงอารมณ์ ต่าง ๆ ขั้นตอนที่ 3 รู้จักประมาณในโภชนะ จัดเข้าในปาริสุทธิศีลข้อ 4) คือ ปัจจัยสันนิสสิตศีล ได้แก่ ศ

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างจิตสำนึกที่ดีในเวลาเห็นรูป ได้ยินเสียง โดยการพิจารณาถึงปัจจัยสันนิสสิตศีลในการบริโภคสิ่งที่จำเป็นเพียงเพื่อยังชีพ ซึ่งจะช่วยให้สามารถปฏิบัติธรรมได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยมีการแบ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงการแบ่งเวลาทำภาวนาไว้อย่างชัดเจน พระภิกษุจึงต้องอาศัย ความเพียรที่บากบั่น กลั่นกล้าอย่างยิ่ง เพื่อเอาชนะอำนาจกิเลสภายในใจตนเองให้ได้ ไม่ให้เห็นแก่การนอน แต่ให้ใช้เวลาไปกับการ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนการแบ่งเวลาทำภาวนาเป็นอย่างดี โดยเน้นให้พระภิกษุมีความเพียรในการเอาชนะกิเลส ซึ่งการปฏิบัติธรรมในขั้นตอนที่ 5 และ 6 จะเน้นไปที่การมีสติสัมปชัญญะและการเสพเสนาสนะอันสงัด เพื่อปฏิ

สั่งสมบารมีเรื่อยไปจนกระทั่งได้รับการพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งว่า ความปรารถนาที่ตั้งไว้จะสำเร็จไม่แปรผัน หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์ครั้งแรกแล้ว ก็จะใช้เวลาอีก 1 อสงไขย แสนกัป จึ

การสร้างบารมีเพื่อบรรลุถึงความเป็นพระอรหันต์ต้องผ่านการพยากรณ์จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งต้องใช้เวลาหลายล้านปี โดยพระสงฆ์ที่ต้องการเป็นพระอัครสาวกจำเป็นต้องมีระยะเวลาที่สั้นกว่าพระปัญญาธิกพุทธเจ้า สำหร

บรรลุเป็นพระอรหันต์ในชาตินั้นได้ ผู้นั้นจะต้องมีบารมีมากกว่า นั่นคือ สุรุจิดาบสจะต้องสร้างบารมีมา ก่อนหน้านี้นานแล้ว จนบารมีมากพอแล้วจึงรับพุทธพยากรณ์ว่าจะได้สำเร็จเป็นพระอัครสาวกในอนาคต สาเหตุที่พระส

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการบรรลุพระอรหันต์ซึ่งต้องใช้บารมีที่สั่งสมมาอย่างยาวนาน ก่อนที่จะได้รับพุทธพยากรณ์ เช่นเดียวกับการบริหารองค์กรสงฆ์ที่อิงจากหลักธรรมวินัย อปริหานิยธรรม ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่ช่วยพัฒนาค

จนถึงปัจจุบัน เป็นวิถีชีวิตของพระภิกษุ เป็นหลักที่ทำให้องค์กรสงฆ์มีความเจริญรุ่งเรืองสืบมายาวนานกว่า 2,500 ปี ซึ่งยากที่จะมีองค์กรใดในโลกอาจเทียบได้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสอปริหานิยธรรม 7 ประการไว้ในม

เนื้อหาเกี่ยวกับวิถีชีวิตของพระภิกษุและความสำคัญของการประชุมในพระพุทธศาสนา ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งมีอปริหานิยธรรม 7 ประการที่ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการประชุมและการดำเนินชีวิตในความสงบและ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์อย่างมาก โดยสังเกต ได้ว่า ทุกครั้งที่พระองค์ตรัสปฏิสันถารภิกษุที่มากราบช่วงหลังออกพรรษา พระองค์จะตรัสว่า “พวกเธอ เป็นผู้พร้อมเพรียงกัน ร่ว

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์ โดยมีข้อบังคับให้ภิกษุร่วมประชุมทำสังฆกรรมพร้อมกัน และต้องรักษาศีลและวินัยตามที่กำหนดไว้ โดยห้ามถอนหรือบัญญัติสิ่งที่ไม่ถูกต้องตาม teachings

บัญญัติ ในที่นี้หมายถึง การบัญญัติสิกขาบทอันเป็นศีลแต่ละข้อของพระภิกษุนั่นเอง สมาทาน แปลว่า การถือเอารับเอาเป็นข้อปฏิบัติ ไม่บัญญัติสิ่งที่ตถาคตมิได้บัญญัติไว้ หมายถึง การที่พระภิกษุไม่บัญญัติสิกขาบทเ

บทความนี้กล่าวถึงความหมายของการบัญญัติสิกขาบทในพระพุทธศาสนา อธิบายว่าสิกขาบทมีที่มาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและการประชุมสงฆ์เพื่อแจ้งให้ทราบถึงการบัญญัติอย่างเคร่งครัด โดยการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่อนุญ

ในสมัยพุทธกาลมีตัวอย่างที่เกี่ยวข้องกับประเด็นนี้คือ กรณีสาวกนิครณฐ์แตกกันหลังจาก นิคัณฐนาฏบุตรผู้เป็นเจ้าลัทธิถึงแก่กรรมในครั้งนั้นพระอานนท์ได้กราบทูลเรื่องนี้แด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “นิคัณฐนาฏบุตร

ในสมัยพุทธกาล พระอานนท์ได้กราบทูลถึงความแตกแยกของสาวกนิครณฐ์หลังนิคัณฐนาฏบุตรถึงแก่กรรม ซึ่งเกิดจากธรรมวินัยที่มีความไม่สมบูรณ์ การตีความที่แตกต่างของสาวกส่งผลให้เกิดความขัดแย้ง พระธรรมวินัยที่พระสัมม

สังคายนาจึงเสนอว่า ให้ถือปฏิบัติในสิกขาบทอันเป็นพุทธบัญญัติทั้งหมด ซึ่งพระอรหันต์ทั้งหมดก็เห็นชอบ ด้วย จึงถือเป็นข้อปฏิบัติของชาวพุทธมาจนปัจจุบัน การประชุมสังคายนาทุกครั้งมีจุดมุ่งหมายเพื่อรักษา “พระธ

บทความนี้กล่าวถึงการสังคายนาที่มีจุดมุ่งหมายในการรักษาพระธรรมวินัยดั้งเดิม ซึ่งเป็นสิ่งที่สมบูรณ์，不ต้องปรับปรุงเหมือนความรู้ทางโลก นอกจากนี้ยังเน้นถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามสิกขาบทและการเคารพพระภิกษ

ปริณายกของสงฆ์ ไม่ยอมรับการสังคายนานั้น เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นให้ภายหลังสงฆ์แตกออกเป็นนิกายเถรวาทและนิกายมหายาน หาก ครั้งนั้นพระปุราณะตระหนักถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ให้เคารพในปริณายกสงฆ์แล้

บทความนี้ชี้ให้เห็นว่าการเคารพต่อพระสงฆ์และผู้นำสงฆ์มีความสำคัญอย่างไรในการรักษาความเป็นหนึ่งในพระศาสนา การมีความเคารพต่อพระิตรอนและปฏิบัติตนตามวินัยช่วยให้พระสงฆ์เจริญก้าวหน้าและบรรลุธรรมในที่สุด อีก

7.7.7 ปรารถนาให้ภิกษุผู้มีศีลมาหาผู้ที่มาแล้วก็ให้อยู่สบาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุทั้งหลายยังจักเข้าไปตั้งสติไว้ว่า ทำอย่างไรเพื่อนพรหมจารีผู้มี ศีลเป็นที่รักที่ยังไม่มาขอให้มา และเพื่อนพรหมจ

ภิกษุผู้มีศีลจะได้รับการต้อนรับอย่างดีจากพระภิกษุในวัด ทำให้เกิดความสามัคคีและพัฒนาการในพระพุทธศาสนา วันสำคัญต่างๆ เช่น วันพระ วันมาฆบูชาและวันเข้าพรรษาเป็นโอกาสให้สงฆ์ได้ร่วมกิจกรรมสำคัญและฟังธรรม. ค

สำหรับศีลข้อ 3 ให้เปลี่ยนจากเว้นการประพฤติผิดในกามเป็นเว้นจากเมถุนธรรม 3) ไม่ถือมงคลตื่นข่าว เชื่อกรรมไม่เชื่อมงคล หมายถึง ไม่ถือฤกษ์ยาม แต่ให้เชื่อกรรมไม่เชื่อ มงคลคือ ทำดีเมื่อไร ถือว่าเป็นเวลาดี ฤก

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับศีลข้อ 3 ที่ให้เปลี่ยนจากเมถุนธรรมเป็นเว้นการประพฤติผิดในกาม และความสำคัญของอุบาสกและอุบาสิกาที่ทำให้พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง โดยการสนับสนุนปัจจัย 4 และการทำบุญต่างๆ อุบาสกแล

ตั้งจิตอธิษฐานเพื่อให้ได้ตำแหน่งนั้นในอนาคต หลังจากชาตินั้นแล้วท่านก็สร้างบารมีเรื่อยมานับภพนับชาติไม่ถ้วนตลอด 100,000 กัป ในชาติ สุดท้ายนี้ได้มาเกิดในเรือนของสุมนเศรษฐี กรุงสาวัตถี มีชื่อว่า “สุทัตตะ

เนื้อหาพูดถึงประวัติของอนาถปิณฑิกะ ผู้มีชื่อเสียงด้านการให้ทานและรักในการทำบุญ ท่านมีโอกาสได้พบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เมืองราชคฤห์ และหลังจากนั้นได้สร้างวัดพระเชตวันในเมืองสาวัตถีเพื่อรองรับพระสัมมา

ส่วนสาเหตุที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเลือกกรุงสาวัตถีเป็นศูนย์กลางในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา มีอย่างน้อย 2 ประการ ดังนี้ ประการแรก คือ กรุงสาวัตถีมีอุปัฏฐากสำคัญอยู่ 2 ท่าน คือ ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีและมหา อ

บทความนี้สรุปเกี่ยวกับเหตุผลที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเลือกกรุงสาวัตถีเป็นศูนย์กลางในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยแบ่งเป็นสองประการหลัก คือ การสนับสนุนจากอุปัฏฐากที่สำคัญ เช่น ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีและมหาอุบ

ทั้งหลายจะรู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปักหลักอยู่ที่นั่น เมื่อถึงวาระที่ต้องกลับไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ก็จะได้ รับฟังข้อมูลเพิ่มเติมจากเพื่อนสหธรรมิกว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติพระวินัยข้อไหนเพิ่มบ้าง

เนื้อหาเกี่ยวกับการสื่อสารข้อมูลและการจัดระเบียบในคณะสงฆ์สมัยพุทธกาล โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมีการเผยแผ่ข้อมูลใหม่ ๆ ให้พระภิกษุได้รับทราบเพิ่มเติม และมีการจัดเสนาสนะเพื่อสร้างการสนทนาและการศึกษาในหมู

คํานํา ภาพและเนื้อหาทศชาติชาดกที่ปรากฏในหนังสือเล่มนี้ นำมาจากบอร์ด นิทรรศการที่จัดแสดง ณ มหารัตนวิหารคด วัดพระธรรมกาย ในวันรวมพลัง เด็กดี V-Star ผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก ครั้งที่ ๒, ๓ ซึ่งพระราชภาวนาวิส

หนังสือเล่มนี้รวบรวมภาพและเนื้อหาทศชาติชาดกที่แสดงถึงการสร้างบารมีใน 10 พระชาติสุดท้ายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งได้แก่ พระสมณโคดมพุทธเจ้า โดยเน้นถึงการบำเพ็ญบารมีในแต่ละชาติ ตั้งแต่เนกขัมมบารมีไปจนถึง