ข้อความต้นฉบับในหน้า
7.7.7 ปรารถนาให้ภิกษุผู้มีศีลมาหาผู้ที่มาแล้วก็ให้อยู่สบาย
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกษุทั้งหลายยังจักเข้าไปตั้งสติไว้ว่า ทำอย่างไรเพื่อนพรหมจารีผู้มี
ศีลเป็นที่รักที่ยังไม่มาขอให้มา และเพื่อนพรหมจารีผู้มีศีลเป็นที่รักที่มาแล้วขอให้อยู่สบาย ตลอดกาลเพียง
ไร พึงหวังความเจริญอย่างเดียว หาความเสื่อมมิได้
อปริหานิยธรรมข้อ 7 นี้เป็นเรื่องการให้ความสำคัญกับการปฏิสันถารต้อนรับ ซึ่งหากภิกษุเจ้าถิ่น
ให้ความสำคัญและปฏิบัติไม่บกพร่องก็จะมีความเจริญ กล่าวคือ เมื่อภิกษุผู้มีศีลมายังวัดใดแล้วพระภิกษุใน
วัดนั้นให้การต้อนรับเป็นอย่างดี ท่านเองก็ปรารถนาจะอยู่ที่นั้นไปนาน ๆ เมื่อเป็นเช่นนี้พระภิกษุเจ้าถิ่นก็จะ
ได้ประโยชน์จากการได้ฟังธรรม หรือได้คำแนะนำเรื่องต่างๆ ส่งผลให้มีความเจริญก้าวหน้าในพระศาสนานี้ได้
และที่สำคัญหากพระภิกษุสงฆ์ทุกวัดทั่วสังฆมณฑลปฏิบัติได้อย่างนี้ ความสามัคคีของสงฆ์โดยรวมจะเกิดขึ้น
เป็นผลให้พระพุทธศาสนามีความเข้มแข็งและรุ่งเรืองสืบไปยาวนาน
ตรงข้ามถ้าพระภิกษุไม่ใส่ใจเรื่องนี้ ภิกษุผู้มีศีลท่านใดได้ไปถึงวัดนั้น ๆ แล้วก็จะไม่ประทับใจ
ไม่ปรารถนาที่จะอยู่นาน ๆ ด้วยเหตุนี้พระเจ้าถิ่นก็จะไม่ได้ประโยชน์จากการฟังธรรม หรือไม่ได้ประโยชน์
อื่นใดเลย มีความรู้อยู่แค่ไหนก็ยังคงรู้อยู่แค่นั้น ทำให้ไม่มีความก้าวหน้าในพระธรรมวินัยนี้ และหากทุกวัด
ทั่วสังฆมณฑลเป็นอย่างนี้ ความเสื่อมสูญของพระพุทธศาสนาจะมาถึงโดยเร็วพลัน เพราะต่างคนต่างอยู่
ไม่ใส่ใจซึ่งกันและกัน หากมีภัยภายนอกเกิดขึ้นกับพระพุทธศาสนาก็ไม่มีกำลังต้านทานได้
7.8 วันสำคัญของพระสงฆ์
วันสำคัญของพระสงฆ์ ได้แก่ วันพระ วันมาฆบูชา วันอาสาฬหบูชา วันเข้าพรรษา วันออกพรรษา
วันทอดกฐิน เป็นต้น วันสำคัญเหล่านี้มีคำอธิบายพอสังเขปดังนี้
7.8.1 วันพระ
วันพระ โดยทั่วไปหมายถึง วันประชุมถือศีลฟังธรรมในพระพุทธศาสนา ในหนึ่งเดือนจะมีวันพระ
4 ครั้งคือ วันขึ้น 8 ค่ำ, วันขึ้น 15 ค่ำ, วันแรม 8 ค่ำ และวันแรม 15 ค่ำ ถ้าเดือนขาดก็เป็นแรม 14 ค่ำ
กิจสำคัญของพระสงฆ์นั้นจะมีในวันพระใหญ่คือ วันขึ้น 15 ค่ำ และวันแรม 15 ค่ำ หรือวันแรม 14
ค่ำ เพราะจะเป็นวันที่พระสงฆ์จะประชุมทบทวนศีล 227 สิกขาบท หรือที่เรียกว่า การประชุมฟังสวดพระ
ปาฏิโมกข์ ซึ่งจะมีตัวแทนของพระสงฆ์สวดศีลทั้ง 227 สิกขาบทให้พระภิกษุที่เหลือฟังพร้อมกัน เพื่อ
เป็นการตอกย้ำความจำและพิจารณาว่าตนเองทำผิดศีลข้อไหนบ้าง จะแก้ไขและสำรวมระวังต่อไป
ก่อนวันพระใหญ่หนึ่งวันจะเรียกว่า “วันโกน” ซึ่งเป็นวันที่พระภิกษุปลงผม เพื่อเตรียมตัวเข้าพิธี
ฟังสวดพระปาฏิโมกข์ในรุ่งขึ้น
ปกติทุกวันพระ พุทธศาสนิกชนจะนิยมมาทำบุญที่วัดและฟังธรรม ที่มาของคำว่า “วันพระ” นั้น
สันนิษฐานว่าเป็นวันในพระพุทธศาสนา เป็นวันหยุดทำงานของชาวพุทธเพื่อไปประกอบศาสนกิจในฐานะที่
เป็นพุทธศาสนิกชน
214 DOU บ ท ที่ 7 พระสงฆ์ : ส า ว ก ข อ ง พ ร ะ สัมมา สัมพุทธเจ้า