หน้าหนังสือทั้งหมด

การห้ามและควรในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
56
การห้ามและควรในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
ประโยค - ตลอดสนิบาปสำหรับอรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 282 สองบทว่า สกุลามัง วา วุฏฒิมัง วา มีความว่า ในโอกาส ตามที่กำหนดแล้วไม่ควรทำการต…
ในบทนี้กล่าวถึงการห้ามทำสักถกรรมด้วยของมีดและการบิรหัวไส้. การตัด เจาะ และการกรีดนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ รวมถึงการใช้หนังก็เช่นกัน. นอกจากนี้ยังมีการชี้แนะเกี่ยวกับการดูแลเมื่อเกิดโรคและการใช้วัสดุ
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
48
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ตอนสมุนไปทำภัก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 274 [๑๙๙] เหล่าสักข์ขนธก วรรณนา [ว่าด้วยเหล่าส] วิถีจัยในเหล่าสักข์ขนธก พึงรำบากนี…
เนื้อหาเกี่ยวกับอรรถกถาของพระวินัยมหาวรรคที่กล่าวถึงการบริโภคและวิถีการดำเนินชีวิตในฐานะที่เป็นสังฆะ บทนี้พูดถึงการเสวยอาหาร ความหมายของคุณค่…
อรรถภาษพระวินัยมหาวรก ตอน ๒
46
อรรถภาษพระวินัยมหาวรก ตอน ๒
ประโยค - ตอนสนับสนำคำท่า อรรถภาษพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ที่ 272 หลายบวกอะ ย๋ ขุุสดี กาโล ว่าว่า เวลานี้แลพึ่งเป็นกล. บทว่า ปรีชาสุ# ได้แต่ สั่…
บทความนี้เกี่ยวกับการวินิจฉัยและความเข้าใจในพระวินัยมหาวรก โดยเน้นถึงการสั่งการในด้านต่างๆ เช่น รองเท้าและหนังสัตว์ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน คำอธิบายเกี่ยวกับคำสั่งและวิญญรูปอาจารย์ในการสอนศาสนา นอกจากนี้
อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
44
อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
ประโยค - ตัดสินปาสำหรับ อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2 - หน้าที่ 270 บทว่า คู่คี ได้แก่ ผู้คุ้มครองแล้วด้วยความป้องกัน คือความระวัง. บทว่า ยติา…
บทนี้ให้ความหมายของคำในบทพระวินัยมหาวรรค โดยวิเคราะห์ถึงความสำคัญของแต่ละคำ เช่น คำว่า คู่คี ที่หมายถึงผู้รับผิดชอบและคำว่า ยติานุกรม ที่หมา…
เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ
43
เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ
ประโยค - ตัดสนิทปลาสักท่า ถวรกาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 269 [เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ] [๑๓๕] ว่า กุรุเมร ได้แก่ ในเมืองมีชื่ออย่างนั้น โคจร- …
ในเนื้อหาเรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะนี้ กล่าวถึงความสำคัญของการฝึกฝนในเส้นทางธรรม โดยเฉพาะการสร้างความสงบจิตเป็นปัญญาที่นำมาซึ่งการรับรู้ในอันที่เกี่ยวข้องกับพระ. ความอธิบายของคำหลาย ๆ คำมีสาระในแง่ของวิถีช
รองเท้าในพระวินัยมหาวรรค
37
รองเท้าในพระวินัยมหาวรรค
ประโยค - คติส้มปาป่าสักทีก อรรถาภพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 263 บทว่า ติตย์ติวาปฏิกา ได้แก่ รองเท้าที่มุงสูงงาม เช่ากับปึก บทว่า เมฤกวิสาสนวฤกา…
บทความนี้นำเสนอแนวคิดและรายละเอียดเกี่ยวกับการทำรองเท้าต่าง ๆ ตามหลักของพระวินัยมหาวรรค โดยมีการรายงานถึงคำศัพท์เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับรองเท้า เช่น คติส้มปาป่าสักทีก, เมฤกวิสาสนวฤกา, และโม่…
ดวงสมันป่าสักกะ: อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
35
ดวงสมันป่าสักกะ: อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ดวงสมันป่าสักกะ อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 261 บทว่า ตาติสโน คือตัวว่าผู้ถึงที่ เพราะไม่หวั่นไหว ด้วยความยินดีร้าย ในอุฏฐารมณ…
ในเนื้อหานี้กล่าวถึงพระวินัยมหาวรรค โดยเน้นคำสำคัญต่างๆ ที่ปรากฏในบทความ ทั้งเรื่องราวเกี่ยวกับการพยากรณ์ การนำเสนอความหมายในหลักธรรม แ…
วรรณนาเรื่องพระโลณโกวิลิสเถระ
29
วรรณนาเรื่องพระโลณโกวิลิสเถระ
ประโยค - ตอนได้สนับสนุกทำอธิกรณ์พระอรรถคาถาวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 255 [๑๓๒] จัมมมัขับขันรถ วรรณนา [เรื่องพระโลณโกวิลิสเถระ] บทว่า อิสสราธิอุอ์ ได้แ…
ในบทความนี้กล่าวถึงเรื่องราวของโโลณเศรษฐีที่เป็นหัวหน้านำสร้างบรรฑศาลาในสถานที่แห่งหนึ่ง พร้อมรายละเอียดเกี่ยวกับการสร้างสรรค์ผลงานที่เกี่ยวข้องกับพระปิยปทุมจ๋า และการปฏิญาณที่เกี่ยวข้องกับศาสนา โดยปร
การห้ามปรามในพระวินัยมหาวรรค
23
การห้ามปรามในพระวินัยมหาวรรค
ประโยค - ตอบสนับป่าสำหรับอรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 249 นั่น เพราะเหตุไร " บทว่า โอมทฤษฎีวา มีความว่า สงฆ์กล่าวคำเหล่านี้ว่า "อย่าเล…
เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการห้ามปรามของสงฆ์ที่ใช้ถ้อยคำเพื่อห้ามปรามภิกษุไม่ให้ทำความบาป ต่างๆ โดยนำเสนอการปฏิญาณและสิ่งที่สงฆ์ควรเข้าใจในกรณีที่เกิดปัญหาที่ต้องมีการตัดสินใจ ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดข
วินัยมหาวรรค ตอน 2
14
วินัยมหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ตอบสนับปาสติกา อรรถกถาวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 240 ความทีกกุมนั่งพระวินัยเป็นหลักประพฤติ ชื่อวินายูรงบารคา จริงอยู่ ภูกผู้อ้างอยู่…
เนื้อหาในตอนนี้เสนอเกี่ยวกับการปฏิบัติพระวินัยในสงฆ์ โดยมีการอธิบายถึงความหมายของคำว่า 'อภิวา' และรายละเอียดเกี่ยวกับการปฏิญาณของสงฆ์ในการประกาศในวันอภิวา พร้อมสอนให้เข้าใจถึงการปวรณาของสงฆ์อย่างถูกต้
ตรสมัญปาสำหรับอรรถกถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
13
ตรสมัญปาสำหรับอรรถกถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตรสมัญปาสำหรับอรรถกถพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 239 (๒๑) ปวารณาขันธ์ วรณณาณ วิดีฉันในปวารณขันธ์ วินิจฉัยว่า เหน อาลปุปยาม ใน สุตุป…
ในบทนี้พูดถึงการวินิจฉัยและคำอธิบายเกี่ยวกับปวารณาขันธ์ในวินัยมหาวรรค การอยู่ร่วมกันของปฏสุต และการตระหนักถึงความสำคัญของการสื่อสารในกลุ่มภิกษุ รวมถึงความรู้ในการปฏิบัติ…
ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
10
ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 236 บนค่าความใหญ่ แล้วทำให้เป็นท้องมุงบังด้วยกระดานบนร้านนั้น แล้วจัดพรรษาเกิด บ…
บทความนี้กล่าวถึงกฎเกณฑ์ในการจำพรรษาของพระภิกษุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการใช้เสนาสนะที่มีหลังคาคลุม และการจัดทำพื้นที่จำพรรษาอย่างเหมาะสม รวมถึงการสนทนาเกี่ยวกับการตั้งรั้วและวัสดุในการสร้างร่มที่จ
อรรถคาถาวินัยมหาวรรค ตอน ๒
7
อรรถคาถาวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตอบสนับปาสำหรับอรรถคาถาวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 233 แจกันในวัดเดิมนั้น นัยแม้ในวงสงฆ์อันเกิดขึ้นในวัดนั้นเป็นต้นว่าน และสวนที่ทาย…
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการแจกข้าวปัจจัยในวงสงฆ์ในวัด โดยมุ่งเน้นเรื่องการมีส่วนร่วมและการสนับสนุนกันของสมาชิกในสงฆ์ รวมถึงการประเมินค่าเมื่อสงฆ์ที่แตกต่างกันในบริบทต่างๆ เหตุการณ์ในที่ต่างๆ และก
อุโบสถในพระวินัย มหาวรรค
233
อุโบสถในพระวินัย มหาวรรค
ประโยค - คติสงเสน่ไปสักกิก อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 226 ของภิษุชาวโกสัมพ์, ๒๕๘๙ เว้นสงฆ์สามคีเห็นปานนั้นเสียดาย ก็แหง ในกาลนั้น สงฆ์พึงทำอุโบสถ สวดว่า สุขาๆต เม ภนต ลูโหม อุชุปปโล สาม
บทความนี้เป็นการวิเคราะห์ความสำคัญของการทำอุโบสถในพระวินัยมหาวรรค โดยเน้นว่าจำเป็นต้องมีความร่วมมือกันในสงฆ์ แม้จะมีความขัดแย้งโลกเล็กน้อย ภิกษุที่มีความเป็นเอกภาพจะ…
คติสมานปะกัสกิจา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑
232
คติสมานปะกัสกิจา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑
ประโยค - คติสมานปะกัสกิจา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า ที่ 225 อธิษฐาน อันกุญแจผู้ยิ้ม ในวันอุโบสถ เที่ยววัดบำบัดในบ้านแล้ว ต้องกลับไปวัดของตน…
เนื้อหาเกี่ยวกับการทำอุโบสถตามพระวินัยและหลักการปฏิบัติของภิกษุ เมื่อไปวัดควรทำอุโบสถในวัดนั้นก่อนแล้วจึงค่อยไปวัดอื่น และการเข้าสู่หัตถาวาสมีความสำคัญในวิธีการปฏิบัติตามที่เกิดขึ้นในพุทธกิจ ถือเป็นคำ
อรรถกถาพระวินย มหาวรรค ตอน ๑
229
อรรถกถาพระวินย มหาวรรค ตอน ๑
ประโบก - คติสมน์ปาสีกิ อรรถกถาพระวินย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 222 เท น ชานนฺุดิ อฏฺฐโย โอมาณฺกุตา เหมือนคำที่ได้กล่าวแล้วใน อาวาสกิน อาวาสิกปายละ อันมิมาก่อว่า เท น ชานนฺุดิ อฏฺฐโย อาวาสิกา เป็นอาท
เนื้อหาในบทนี้พูดถึงอรรถกถาในพระวินัยมหาวรรค โดยอธิบายถึงคำและความสัมพันธ์ของคำในวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับภิกษุและอาวาสิกา ที่มีความสำคัญในหลักกา…
คติสมุนไพรในทิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑
224
คติสมุนไพรในทิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑
ประโยค - คติสมุนไพรในทิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 217 ข้อว่า สรรปฺอุปลาส นิป สรรเปวามว่า บางคราวก็ละลายไม่ได้ บางคราวก็ละลายไม่ได้ ข้อว่…
บทความนี้นำเสนอการอธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ ๑ โดยเน้นที่การทำบุญในวันอุโบสถและความสำคัญของบุพพกิริยา ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ต้องกระทำก่อนการป…
อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 216
223
อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 216
ประโยค - คติธรรมปาฐกถา อรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 216 เป็นปราธัมมึงอิงโซ่ลำแมว, ปราธัมมิ่น ย่อมไม่มา. ข้อว่า สุตโต น อโนจิต มีความว่า…
ในบทความนี้ได้มีการวินิจฉัยเกี่ยวกับประเด็นของปราธัมมิและความรับผิดชอบต่างๆ ของภิกษุที่เกี่ยวข้องกับการประพฤติปฏิบัติตามพระวินัย ซึ่งกล่าวถึงการแสดงออกถึงความรับผิดชอบในกรณีที่ปราธัมมิไม่ถูกแจ้งให้ทรา
กรรมภาพพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1
221
กรรมภาพพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1
ประโยค - คติสมัญปาฐกัล กรรมภาพพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 1 หน้า 214 แม้ว่า ภิกษุผู้ทรงของเธอไม่มี แต่ก็รูปนึ่งหรือ 2 รูป ผู้ ถึงพร้อมด้วยวัดในวัดที่…
เนื้อหาจากกรรมภาพพระวินัยมหาวรรคตอนที่ 1 พูดถึงความสำคัญของภิกษุที่ต้องรักษาวัตรและการเข้าพรรษาในฤดูฝน โดยแสดงความเห็นเกี่ยวกับการจำ…
คติสมุนไพรสำหรับภิกษา
219
คติสมุนไพรสำหรับภิกษา
ประโยค - คติสมุนไพรสำหรับภิกษา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 212 บทว่า กาวโลโต ได้แก่ ต่อภาคที่เดียว, ความว่า แต่เช้าทีเดียว, ในข้อว่า ยะ กาล ส…
เนื้อหานี้อรรถาธิบายถึงการสั่งบังคับของภิกษุในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ ๑ รวมถึงการปฏิบัติตามหลักการที่ถูกต้องและความสำคัญของการประสานกับธรรมในประเด็นต่างๆ ที่เกี่ย…