เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 43
หน้าที่ 43 / 183

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหาเรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะนี้ กล่าวถึงความสำคัญของการฝึกฝนในเส้นทางธรรม โดยเฉพาะการสร้างความสงบจิตเป็นปัญญาที่นำมาซึ่งการรับรู้ในอันที่เกี่ยวข้องกับพระ. ความอธิบายของคำหลาย ๆ คำมีสาระในแง่ของวิถีชีวิตและการพัฒนาจิตใจ. เรื่องราวในพระได้โยงไปถึงสถานที่ทางภูมิลำเนาของพระธรรม. นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงด้วยสภาพต่าง ๆ ที่ผสมผสานกันในชีวิตนี้อย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-พระไลกูฎ
-การฝึกปัญญา
-ความสงบจิต
-พระธรรม
-ภูมิลำเนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตัดสนิทปลาสักท่า ถวรกาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 269 [เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ] [๑๓๕] ว่า กุรุเมร ได้แก่ ในเมืองมีชื่ออย่างนั้น โคจร- ความของพระมหาโกฏิษยะนั้น พระธรรมสังฆาฏาการย์ กล่าวว่าด้วยทว่า กุรุเมร นั้น. สองบวก ปปต เตน ได้แก่ ที่ภูเขาปตต. สถานเป็น ที่อยู่ของท่าน พระธรรมสังฆาฏาการย์กล่าวด้วยสองบวกว่าปปต ปุพพเท เสนะ. ค่าว่า โสณะ เป็นชื่อของอุบาสกนั้น. ก็เลยอาสคนนั้นรงเครื่อง ประดับหูมิราคาโกฏิษยะนั้น. จึงเรียกว่า กุฏิฎฺฐนะ ความ ว่า โกฏิฎฺฐนะ บทว่า เอกสบูญ ได้แก่ การนอนของบุคคลผู้เดียว, ความว่า พรหมวรรษ ประกอบด้วยการเป็นที่ประกอบความเพียงเนื่อง ๆ. บทว่า ปลาทกึ ได้แก่ ให้คิดความเสื้อใส. บทว่า ปลาทกึ นี้ เป็นคำกล่าวชั้นนี้ความของว่า ปลาทกึ นั่นแล. บทว่า อุตตมงฺคสมฺม ได้แก่ "ความฝึกและความสงบ คือปัญญาและสมาธิอุปจม, ความว่า "ความสงบายและสงบจิต" ดังนี้ก็ได้. บทว่า ทนฺติ มีความว่า ชื่อว่าผุรมานแล้ว เพราะก็เลยเครื่อง ดินรนซึ่งเป็นข้าศึกทั้งปวงเป็นของดีขาดไปแล้ว, อธิบายว่า ผู้สั้น กิฬาสแล้ว.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More