คติสมุนไพรในทิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 1 หน้า 224
หน้าที่ 224 / 233

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอการอธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ ๑ โดยเน้นที่การทำบุญในวันอุโบสถและความสำคัญของบุพพกิริยา ซึ่งเป็นกิจกรรมที่ต้องกระทำก่อนการปฏิบัติอื่นๆ ในวันอุโบสถ นอกจากนี้ยังพูดถึงความสำคัญของการบำรุงพระสงฆ์และการศึกษาหลักคำสอนต่างๆ ที่จะช่วยให้ภิกษุและภิกษุณีปฏิบัติตามหลักศาสนาอย่างถูกต้องตามที่ได้สืบทอดมา การทำบุญในวันอุโบสถมีความสำคัญต่อการสืบสานวินัยที่มีมาอย่างยาวนาน เพื่อให้ชุมชนมีความสงบเรียบร้อยและเชื่อมโยงกับคำสอนในพระบรมศาสดา.

หัวข้อประเด็น

-การอธิบายพระวินัย
-บุพพกิริยา
-ความสำคัญของวันอุโบสถ
-การปฏิบัติตามหลักศาสนา
-การบำรุงพระสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสมุนไพรในทิกา อรรถาธิบายพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 217 ข้อว่า สรรปฺอุปลาส นิป สรรเปวามว่า บางคราวก็ละลายไม่ได้ บางคราวก็ละลายไม่ได้ ข้อว่า อุติ นว สรร มีความว่า ภิกขูบำรุงโปรง ระลึก ไม่ได้เสียเลยโดยส่วนเดียว, ก็ที่จะต้องให้สมมติแกล้งบังรูปนั้น ย่อมไม่มี หลายบทว่า โส เทโล สมุจฺฉติวา ได้แก่พึงวาดประเทศนั้น สองบทว่า โส เทโล เป็นปฐมวณิฎฐิต ใช้ในอรรถแห่ง ทุกอย่างว่า: “การปิดกาฆ ตามประทีป ตั้งน้ำบ่าใช้ พร้อมทั้งปลูก อาสนะเหล่านี้ เรียกว่า บุพพกิริยา ของอุโบสถ." กรรม ๔ อย่างนี้ ท่านเรียกว่า "บูพพกิริยา" ด้วยประกาะนะนี้ นำนันทะปราสาทิ บอกดู นับภิกษุ สอนนางภิกษุณี เหล่า นี้ เรียกว่า บุพพกิจแห่งอุโบสถ กรรม ๕ อย่างนี้ ท่านกล่าวว่า "บุพพกิจ" เพราะจะต้องทำ ภายหลังบุพพกิริยา วันอุโบสถ ๑ ภิกษุผู้ออกจากกรรมมีจำนวนเท่าไร สภากาบัติ ไม่มี ๑๔๕๗ บุคคลควรเว้นไม่มีในหัตถบาสสงฆ์นั้น ๑ รวม
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More