ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 236
บนค่าความใหญ่ แล้วทำให้เป็นท้องมุงบังด้วยกระดานบนร้านนั้น
แล้วจัดพรรษาเกิด
บทว่า อยาตามสนิก ความว่า เสนาสนะที่มุงแล้วด้วยเครื่อง
มุง 5 ชนิด ชนิดใดชนิดหนึ่งดีประตูสำหรับเปิดปิดได้ของภูมิใด
ไม่มี ภิกขูนั้นไม่ควรจำพรรษา
วิจัยฉันในข้อว่า น ภิกขเว ฉวดภูมิภาว นี้ พึงทราบดังนี้ :-
กระท่อมต่างชนิด มี่เตียงมีแกล่เป็นต้น ชี้กระท่อมผึ้ จะจำ
พรรษาในกระท่อมนี้ไม่ควร. ก็แต่จะทำกระท่อมชนิดอื่นในป่าช้า
แล้วจำพรรษา ควรอยู่.
พึงทราบวิฉันในบทว่า น ภิกขเว ฉวดอน นี้ ดังนี้ :-
[๒๕] จะปักรั่วไว้ใน ๓๕ เสา ทำรอบ คิดจะปักแล้วจำพรรษา
ก็ควร. กูนี้ชื่อว่ากูร่ม.
วิจัยฉันในบทว่า ฉาลิยา นี้ พึงทราบดังนี้ :-
จะทำกูรั่วด้วยกระเบื้องอย่างใหญ่ ตามที่กล่าวแล้วในเรื่องร่ม
จำพรรษาก็ควร.
เนื้อความในบทว่า เอารูป คติดา นี้ มีดังนี้ :-
ติดกูอันที่ไม่เป็นธรรมชั้นนี้อันใด, ติดกูนั้นไม่ควรทำ. ลักษณะแห่งกูรั่วนั้น อันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้แล้วในมหาวิงค์.
ข้อความว่า วาสวาโล ปุตฺตุโโต โหติ ปรินิทย มีความว่า
๑. ภิกขาสกุตฺตทิพระว่าว่า ปญฺญาณ์นิจ อถนานต์ ติตฺตปญฺญาติกสุกฺขาสกฺตาน ปญฺญาชน.