ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 10
หน้าที่ 10 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงกฎเกณฑ์ในการจำพรรษาของพระภิกษุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการใช้เสนาสนะที่มีหลังคาคลุม และการจัดทำพื้นที่จำพรรษาอย่างเหมาะสม รวมถึงการสนทนาเกี่ยวกับการตั้งรั้วและวัสดุในการสร้างร่มที่จำเป็นในการอยู่อาศัยภายใต้การปฏิบัติตามพระวินัย คือการตรวจสอบลักษณะของเสนาสนะที่อนุญาตให้พระภิกษุจำพรรษาได้ และข้อห้ามต่างๆ จากมุมมองทางธรรมบัญญัติ.

หัวข้อประเด็น

-การจำพรรษา
-เสนาสนะ
-ข้อกำหนดพระวินัย
-การใช้พื้นที่ในการปฏิบัติธรรม
-การตั้งรั้วและสร้างที่อยู่

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตัดสนิปปาสำหรับอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 236 บนค่าความใหญ่ แล้วทำให้เป็นท้องมุงบังด้วยกระดานบนร้านนั้น แล้วจัดพรรษาเกิด บทว่า อยาตามสนิก ความว่า เสนาสนะที่มุงแล้วด้วยเครื่อง มุง 5 ชนิด ชนิดใดชนิดหนึ่งดีประตูสำหรับเปิดปิดได้ของภูมิใด ไม่มี ภิกขูนั้นไม่ควรจำพรรษา วิจัยฉันในข้อว่า น ภิกขเว ฉวดภูมิภาว นี้ พึงทราบดังนี้ :- กระท่อมต่างชนิด มี่เตียงมีแกล่เป็นต้น ชี้กระท่อมผึ้ จะจำ พรรษาในกระท่อมนี้ไม่ควร. ก็แต่จะทำกระท่อมชนิดอื่นในป่าช้า แล้วจำพรรษา ควรอยู่. พึงทราบวิฉันในบทว่า น ภิกขเว ฉวดอน นี้ ดังนี้ :- [๒๕] จะปักรั่วไว้ใน ๓๕ เสา ทำรอบ คิดจะปักแล้วจำพรรษา ก็ควร. กูนี้ชื่อว่ากูร่ม. วิจัยฉันในบทว่า ฉาลิยา นี้ พึงทราบดังนี้ :- จะทำกูรั่วด้วยกระเบื้องอย่างใหญ่ ตามที่กล่าวแล้วในเรื่องร่ม จำพรรษาก็ควร. เนื้อความในบทว่า เอารูป คติดา นี้ มีดังนี้ :- ติดกูอันที่ไม่เป็นธรรมชั้นนี้อันใด, ติดกูนั้นไม่ควรทำ. ลักษณะแห่งกูรั่วนั้น อันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้แล้วในมหาวิงค์. ข้อความว่า วาสวาโล ปุตฺตุโโต โหติ ปรินิทย มีความว่า ๑. ภิกขาสกุตฺตทิพระว่าว่า ปญฺญาณ์นิจ อถนานต์ ติตฺตปญฺญาติกสุกฺขาสกฺตาน ปญฺญาชน.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More