สวดธรรมัจกับปั=ว่า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 8 / 290

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 265 ในโลก ๓ นัน สังขารโลก พึงทราบในอาคตสถาน ( บาลี ) ว่า " โลก ๑ คือสัตว์ทั้งปวงตั้งอยู่ได้ด้วยอาหาร" " สัตวโลก พึงทราบใน อาคตสถาน ( บาลี ) ว่า " (เห็น)

ในบทความนี้ จะพาคุณไปทำความเข้าใจเกี่ยวกับโลก ๓ ตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงรู้ โดยอธิบายถึงสัตว์ทั้งปวงที่ตั้งอยู่ด้วยอาหาร และวิธีการที่ผู้ปฏิบัติจะเห็นโลกในหลายมิติ รวมถึงการรู้ในอาคตสถานที่สามาร

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 232 ก็ดี บุรุษคล้ายศัตรูก็ดี ในที่ ๆ (วิ่ง) หนีไปก็ดี ในหมู่บ้านอื่นก็ดี แล้วหวาดกลัว และไม่อยากมองฉะนั้น อนึ่ง แม้อุปมา (อื่นอีก) มีอุปมาด้วยสุนัขที่ถูก

ในเนื้อหานี้ได้กล่าวถึงการพิจารณาเกี่ยวกับความกลัวและการหลีกหนีในบริบทของฌาน โดยพระโยคาวจรได้เห็นโทษในรูปาวจรจตุตถฌานว่าเป็นอารมณ์ที่มีลักษณะหยาบและมีการประมวลด้วยอุปมาของสุนัขที่ถูกสุกรขวิดและคนที่กล

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 246 คำ อนนต์ วิญญาณ์ มีอธิบายว่า มนสิการเอาความรู้สึกที่ เป็นไปแผ่อยู่ทั่วอากาศ (นิมิต) นั้น อย่างนี้ว่า "อนนฺโต อากาโส- อากาศเป็นอนันตะ" ดังนั้นนั่นแหละ

ในบทนี้พูดถึงการวิเคราะห์ความหมายของวิญญาณที่เชื่อมกับอากาศ โดยใช้หลักของมนสิการที่กล่าวถึงลักษณะของวิญญาณว่าเป็นอนันตะ ซึ่งไม่สามารถนับจำนวนได้และวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับวิญญาณในทางพระพุทธศาสนา บท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 53 อัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มี อาการเผาไหม้ เป็นเตโชธาตุ" ว่า "ร่างกายย่อมทรุดโทรมเพราะไฟใด ไฟ (อันเป็นเหตุ ทรุดโทรมแห่งกา

เนื้อหาในหน้าที่ 53 ของวิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ กล่าวถึงการอธิบายเกี่ยวกับร่างกายที่มีการเผาไหม้ซึ่งเป็นเตโชธาตุ ไม่มีความคิด รวมถึงการทำงานและการย่อยอาหารโดยใช้ไฟในร่างกายเป็นสาเหตุ บทความนี้ยังพูด

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 133 บังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า พระเถระก็ดำลงไปในมหาปฐพีที่ตรงท่าม กลางหมู่คนนั่นเอง แล้ว (ไป) ชำแรกเขาสิเนรุ (อยู่ในท่า) ถวายบังคม พระบาทยุคลพระผู้มีพระภาคเ

เนื้อหาเล่าเกี่ยวกับพระผู้มีพระภาคเจ้าและพระมหาโมคคัลลานเถระที่บังคมพระบาทของพระองค์ โดยมีการสื่อสารถึงเมืองสังกัสสะและคำบอกจากพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงการมาที่เมืองในวันเพ็ญมหาปวารณาและวันอุโบสถ นอกจากนี

- หน้าที่ 15 154 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - 1 ฝ่ายนาคราชคิด (แค้น) ว่า "เมื่อเข้าไป ข้าฯ ไม่ (ทัน) เห็นก็ช่างก่อนเถิด เวลาออกมาทีนี้ละ ข้าฯ จะต้องยัดแกเข้าซอก เขี้ยวขบเสียจงได้ " จึงแสร้งพ

ในเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้ระหว่างพระเถระกับนาคราช โดยนาคราชพยายามที่จะทำร้ายพระเถระ แต่กลับพบว่าพระเถระมีฤทธิ์มากมายที่สามารถป้องกันตัวเองได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้ยังมีการเปลี่ยนร่างเป็นครุฑเพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 155 ไม้พ้น) จึงละอัตภาพนั้นเสียแล้วจำแลงเพศเป็นมาณพ กล่าวขึ้นว่า "พระคุณเจ้าข้า ข้าพเจ้าขอถึงท่านเป็นที่พึง" พลางกราบเท้าพระเถระ พระเถระ (เห็นนาคหมดพยศ)

เนื้อหาที่นำเสนอในวิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ กล่าวถึงการเสด็จมาของพระบรมศาสดาและการที่นาคราชสนทนากับพระเถระ โดยเฉพาะตอนหนึ่งที่พระพุทธเจ้าได้ประทานพรให้แก่นาคราชพร้อมกับกล่าวถึงสงครามระหว่างโมคคัลลานะ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 215 ประกอบด้วยผลแห่งโลภะ คำว่า "ยถากมุมุปเค - เข้าถึง (คติ) ตาม กรรม" คือกรรมใด ๆ ที่ตนก่อไว้ เข้าถึง (คติ) ตามกรรมนั้น ๆ [ยถากัมมูปคญาณ] ในบทเหล่านั้น ก

บทนี้กล่าวถึงการเข้าถึงคติที่เป็นผลแห่งกรรมว่าด้วยหลักการที่สัตว์เกิดขึ้นตามกรรมที่ตนก่อไว้ โดยภิกษุมีการขยายอาโลกกสิณเพื่อเห็นสัตว์ในนรกและสวรรค์ ว่าก่อกรรมใดไว้จึงได้บังเกิดในสถานะนั้น ซึ่งรวมถึงการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 220 ข้าพเจ้าด้วยเถิด " แม้เมื่อไม่ได้ขอขมาต่อหน้า (ท่าน) ก็พึงทำวัตร นั้นเหมือนกัน ถ้าพระอริยะนั้นเป็นเอกจาริกภิกขุ (ภิกษุผู้จาริกไปผู้เดียว) สถาน ที่อยู

บทความนี้พูดถึงการขอขมาในพระพุทธศาสนา การขอขมาแม้จะไม่ได้ขอขมาต่อหน้าท่าน และข้อพิจารณาในการขอขมาท่านอรหันต์โดยเฉพาะเมื่อท่านได้ปรินิพพานไปแล้ว โดยเน้นถึงการทำจิตให้สงบและการประคองจิตอย่างถูกต้อง การบ

ประโยค - วิชาธรรมมจรแปล ภาค ๑ ตอน ๑ หน้า ที่ 2 (๔) ปัญญามีอิอย่าง (๕) ปัญญาจะพึงนำพืฟูนี้อย่างไร (๖) อะไรเป็นอานิสงส์แห่งการบำเพ็ญปัญญา (ต่อไป) นี้ เป็นคำวิสาขาในปัญหุกรรมมัน ๑. อะไรเป็นปัญญา ปัญหาก

บทความนี้กล่าวถึงปัญญาในหลายมุมมอง โดยอธิบายว่าปัญญามีหลายประเภทและมีวิสาขาที่เกี่ยวข้องกับการบำเพ็ญปัญญา พร้อมทั้งผลและอานิสงส์ที่เกิดจากการพัฒนาความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับธรรมชาติของสรรพสิ่ง เช่น

ประโยค - วิวัฒนาการเปล๔ก ภาค ๓ ตอนที่ ๑๐๐ พิสดารอย่างนี้ ว่า "รูปปกอย่างนี้ที่เป็นอดีตนาคและปัจจุบัน เป็น ภายในหรือภายนอกก็ตาม หายหรือละเอียดก็ตาม เวลา หรือประณีตก็ตาม อยู่ในที่ใกล้ครูอยู่ในที่ใกล้คร

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์รูปขันธ์และการรวมตัวของเวทนาทุกอย่างที่เป็นอดีตและปัจจุบัน ซึ่งมาจากการตรัสของพระอิทธธรรม โดยเฉพาะคำว่า 'ทุกอย่าง' และการใช้บททั้งสองในความหมายของการรวมกันของรูป เวทน

ประโยค - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๓ ตอนที่ ๑๙๑ ใคร ๆ ไม่อาจกล่าว (พรรณนา) ทุกวันนี้และอย่างนี้ได้ ที่พระผู้พระภาคเจ้าตรัสแสดงไว้ มีไห้ (หลง) เหลือโดยกาลแม้หลาย ก้ได้ เพราะเหตุนั้น พระผู้พระภาคเจ้า อาจะทรงแส

บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์ข้อความจากวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับอุปาทานและทุกข์ พระพุทธเจ้าตรัสถึงการเข้าใจอุปาทานซึ่งส่งผลต่อความทุกข์ การตีความคำต่างๆ เช่น ตัณหา และการถอดถอนใหม่ในทางธรรม ความขัดแย้งในแนวค

ประโยค - วิสาขิมวารเปล กาด ค ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้ที่ 26 [ความสงสัย ๑๖ ประการ] ภิกษุนั้นเห็นความเป็นไปแห่งนามรูปโดยปัจเจ้อนอย่างนี้แล้ว ย่อม สังเกตเห็นได้เองว่า "นามรูปนี้เป็นไปอยู่ในกาลนี้ฉันใด แม้นใน

บทความนี้วิเคราะห์ความสงสัยในนามรูปที่เกิดขึ้นในอดีต อนาคต และปัจจุบัน โดยแบ่งเป็น ๑๖ ประการที่สะท้อนถึงการดำรงอยู่และความเป็นไปของตน ฟื้นฟูความเข้าใจในชีวิตและความตั้งใจในการค้นหาความจริง ให้ผู้พิจาร

ประโยค - วิสัชชาธรรมบท คาถา ที 2 (ตอนจบ) - หน้า 35 อันชอบว่า "เมื่อเหตุมีอยู่ มันติ ทังหลาย ก็กล่าวโดยคำเพียงเป็น สมญา ว่า "ผู้สร้าง" เมื่อความเป็นไปแห่งวิบากมีอยู่ มันติ ทังหลาย ก็กล่าวโดยคำเพียงเป็

เนื้อหานี้พูดถึงวิสัชชาธรรมบท คาถา ที 2 ว่าเมื่อต้นเหตุและกรรมมีอยู่ การตีความในความเป็น 'ผู้สร้าง' หรือ 'ผู้สร้างผล' เป็นเพียงการตั้งสมญาเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีการวิจารณ์พวกเดียรถีย์ที่ไม่เข้าใจความน

ประโยคส- วิญญาณภาษาแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 160 กล่าวไว้ (ข้างต้น) ว่า "พระโยคาวจรกำหนด (สังวร) อย่างนั้น เพื่ออญฺญา (วิธี) แห่งการปลดเปลื้องให้สำเร็จ ดังนี้ ด้วยการพิจารณา (รู้) เพียงเท่านี้

บทความนี้เน้นการพิจารณาญาณเพื่อให้สามารถเข้าใจความไม่เที่ยงของทุกสิ่ง โดยยกตัวอย่างจากคำสอนของพระโยคาวจรว่าการมองเห็นนิมิต ความทุกข์ และอนัตตานั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร ข้อความยังอธิบายถึงเหตุผลในการคิดเช

ประโยคสั้น - วิจัยมิรรณแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 162 หรือเป็นบริขาร (บริขาร ?) ในฐานที่ควรเป็นบริขาร (ของผู้อื่น) ในข้อว่า น อง ม ม กูวฉิน นี้ เน อ ค ม คฟท์ไวก่อน คำที่เหลือ ว่า น อง คูวฉิน มีคว

บทความนี้เสนอการวิเคราะห์ความหมายของการไม่เห็นตัวตนของผู้อื่นในบริบททางศาสนา โดยกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนและการเข้าใจตัวตนของผู้อื่น ว่าจะมีผลกระทบต่อการเป็นพี่น้องและการเป็นสหายอย่างไร นอกจากนี้ย

ประโยค - วิชาคณิรมแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 201 ไปอุ้มอำนาจางวังค์ ทำสัญญารทั้งหลายให้เป็นอามรมณ์อย่างนั้นเหมือนกัน เกิดขึ้น ซึ่ง (ชวนจิตดวงแรกนี้) ท่านเรียกว่า "บริการ" (คือดก แต่งมรรครั้น) ลำ

ในบทความนี้ อธิบายถึงการบริการและการอนุโลมในวิชาคณิตศาสตร์ โดยจะแบ่งจิตออกเป็น 3 ดวง คือ บริการ อุปจาร และอนุโลม พร้อมอธิบายความสัมพันธ์และการเกิดขึ้นของแต่ละจิตในลำดับการเรียนรู้ นอกจากนี้ยังกล่าวถึง

ประโยคส- วิถีธรรมรรยแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๒๒๑ โดยถือเอาสุภาวะ (อาการไม่งาม) ทุกขาภา (อาการเป็นทุกข์) อนิจจาภา (อาการไม่เที่ยง) อนัตตาภา (อาการเป็นอนัตตา) ใน กาย มานา จิต ธรรม และโดยยังกิจก็คื

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของสติปฏิบัติ ๔ ในการเข้าใจธรรมชาติของทุกข์ ความสุข และการอยู่ร่วมกับอนิจจา โดยชี้ให้เห็นว่าสถานะต่างๆ ในกายและจิตมีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตและความเป็นอยู่ของเรา ธรรมะปธานมีบทบ

ประโยค - อธิบายลำไรวากรณ์ อธิบาย - หน้าที่ 15 เกิดมีและเป็นความจริงอยู่เสมอ ตามธรรมดาไม่เปลี่ยนแปลง กาล ของ กริยาที่ใช้แสดงอารมณ์ของสิ่งนั้น ก็ใช้ในปัจจุบันเหมือนกัน เช่น อนุทินสุขา ปริหรานูติ ทีสา ถา

เนื้อหานี้กล่าวถึงแนวคิดพื้นฐานของกาลในภาษไทย โดยแยกแยะระหว่างปัจจุบัน อดีต และอนาคต ซึ่งแต่ละกาลจะมีบทบาทในการสื่อสารถึงเวลาและอารมณ์ของการกระทำ เช่น การใช้กริยาในปัจจุบันเพื่อแสดงความจริงที่ยังคงมีอ

ประโยค - อธิบายบาลีไวายากรณ์ นามกิณี และกริยากิณี - หน้า 12 คำบรรยาย สภานนี้เป็นชื่อของสิ่งที่ถูกทำ คือสิ่งใดถูกทำ ก็เป็นชื่อของสิ่งนั้น กล่าวอย่างง่ายก็ย่อเป็นชื่อของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีผู้ทำขึ้น ใ

บทความนี้เน้นการอธิบายหลักการและการใช้บาลีในด้านของนามกิณีและกริยากิณี โดยกล่าวถึงความหมายของคำต่าง ๆ ที่ใช้ในภาษาบาลี เช่น คำว่า ปิยะ ที่หมายถึง 'ที่รัก' พร้อมกับการวิเคราะห์คำและวิธีการทำงานของคำในภ