ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ : หน้า 53/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 53 อัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มี อาการเผาไหม้ เป็นเตโชธาตุ" ว่า "ร่างกายย่อมทรุดโทรมเพราะไฟใด ไฟ (อันเป็นเหตุ ทรุดโทรมแห่งกาย) นี้ เป็นโกฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มี ความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการเผาไหม้ เป็นเตโชธาตุ" ว่า "ร่างกายย่อมกระสับกระส่ายเพราะไฟใด ไฟ (อันเป็นเหตุ กระสับกระส่ายแห่งกาย) นี้ เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มี ความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการเผาไหม้ เป็นเตโชธาตุ " ว่า "ของที่กิน ดื่ม เคี้ยว ลิ้มเข้าไปแล้ว ย่อมถึงความย่อยไปด้วยดี เพราะไฟใด ไฟ (อันเป็นเหตุย่อยดีแห่งของที่กิน ดื่ม เคี้ยว ลิ้ม) นี้ เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการเผาไหม้ เป็นเตโชธาตุ" ดังนี้ [วาโยโกฏฐาส] ต่อนั้น จึงกำหนดจับอุทธังคมวาต โดยเป็นลมขึ้นเบื้องบน (ให้ ได้) กำหนดจับอโธคมวาต โดยเป็นลมลงเบื้องล่าง (ให้ได้) กำหนด จับกุจนิสัยวาต โดยเป็นลมอยู่ในท้อง (นอกลำไส้ ให้ได้) กำหนดจับ โกฏฐาสยวาต โดยเป็นลมอยู่ในภายในลำไส้ (ให้ได้) กำหนดจับ