วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ : หน้า 155/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 155 ไม้พ้น) จึงละอัตภาพนั้นเสียแล้วจำแลงเพศเป็นมาณพ กล่าวขึ้นว่า "พระคุณเจ้าข้า ข้าพเจ้าขอถึงท่านเป็นที่พึง" พลางกราบเท้าพระเถระ พระเถระ (เห็นนาคหมดพยศ) จึงว่า "นันทะ พระศาสดาก็เสด็จ มา (ด้วย) มา เราจักไป (เฝ้ากัน) ทรมานนาคราชทำให้หมดพิษ แล้ว ก็พาไปสู่สำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า นาคราชบังคมพระผู้มี พระภาคเจ้ากล่าวว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ของถึง พระองค์เป็นที่พึ่ง" พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส (ประทานพร) ว่า "สุขี โหหิ นาคราช - จงเป็นสุขเถิด นาคราช" แล้วมีภิกษุสงฆ์ แวดล้อมเสด็จไปสู่นิเวสน์ของอนาถบิณฑิกคฤหบดี อนาถบิณฑิกคฤหบดีกราบทูล (ถาม) ว่า "ไฉนจึงได้เสด็จ มาถึงจนสาย พระเจ้าข้า " ตรัส (เล่า) ว่า "โมคคัลลานะกับ นันโทปนันทนาราชเกิดสงครามกันขึ้น" กราบทูลถามว่า "ใคร ชนะ ใครแพ้ พระเจ้าข้า" ตรัสบอกว่า "โมคคัลลานะชนะ นันโทปนันทะแพ้" อนาถบิณฑิกะจึงกราบทูลว่า "พระเจ้าข้า ขอ * น่าสังเกตว่า ที่พระพุทธเจ้าจะประทานพรแก่ใครตรงๆ อย่างนี้มีน้อยเต็มที่ เท่าที่ นึกออกเวลานี้ ในบาลีพบ 4 แห่ง คือในอัมพัฏฐสูตร ที. ซี. (๕/๑๓๕) ประทานพร แก่อัมพัฏฐมาณพแห่งหนึ่ง ในสักกปัญหาสูตร ที่ ม. (๑๐/๓๐๓) ประทานแด่ สักกเทวราชแห่งหนึ่ง ในกัณณกัตถลสูตร ม. ม. (๑๓/๕๑๕) ประทานพรแด่ เจ้าหญิง ๒ องค์ ราชภคินีของพระเจ้าปเสนทิโกศลแห่งหนึ่ง เป็นการประทานพร ลับหลังทั้งนั้น ส่วนในอรรถกถาก็ในวิสุทธิมรรคเหล่านี้ กับในอรรถกถาธรรมบทอีกแห่งหนึ่ง ใน เรื่องอายุวัฑฒนกุมาร (ภาค 4 หน้า ๑๒๑) ประทานพรแก่อายุวัฑฒนกุมาร แต่ในเรื่อง นี้ประทานว่า ทีฆายุโก โหหิ ทั้งสองเรื่องนี้ประทานพรต่อหน้า