หน้าหนังสือทั้งหมด

อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
97
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตลอดสนับปา่กทํา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 323 หลังกัน พระผู้มีพระภาคเจ้า ครับทรงแสดงกฎเกณฑ์ธรรม ๗ ในอธายาว…
เอกสารนี้เสนอการนำเสนอของพระผู้มีพระภาคเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ธรรม ๗ ที่มีความสำคัญในการดำเนินชีวิตของภิกษุและหลักการที่เป็นปฏิปันณะแก่ปิลโพธิ์ โดยมีการเน้นที่ความสำคัญของสถานที่อันสะอาดใจและการปฏิบัติตนที่ถ
ตริตนฺปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒
99
ตริตนฺปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตริตนฺปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 325 [๒๐] จีรวักขณะ ภรรยา [เรื่องหมอชีวิต] วินิจฉัยในจีรวักขณะ พ…
บทความนี้ว่าด้วยการวินิจฉัยในจีรวักขณะ ซึ่งมีการกล่าวถึงความหมายของบทต่างๆ เช่น ปกฎฎา และ อติสฺสา รวมถึงบทบาทของพวกมนุษย์และสิทธิ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับคำสอนของพระผู้ทรงธรรม นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่า
การประกอบยาและการศึกษาศิลปะ
103
การประกอบยาและการศึกษาศิลปะ
ประโยค - ตยสนิทปราสาทิกา อรรถกถาวีวินิยมวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 329 ฝ่ายท้าวสักกเทวราชได้รับพระราชทานอย่างนี้ว่า "เจ้าก็นี้เป็น อุป…
เนื้อหาที่นำเสนอในบทนี้เป็นการสื่อถึงการศึกษาศิลปะการประกอบยา ภายใต้การดูแลของพระพุทธเจ้าและท้าวสักกเทวราช โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของการเรียนรู้และการรักษาโรคผ่านวิธีการที่เทวดาและอาจารย์ได้สอนให้ ก
คดีสนมัปาสาธิก อรรถกาถพระวินัย มหาวรรณะ ตอน ๒
107
คดีสนมัปาสาธิก อรรถกาถพระวินัย มหาวรรณะ ตอน ๒
ประโยค - คดีสนมัปาสาธิก อรรถกาถพระวินัย มหาวรรณะ ตอน ๒ - หน้าที่ 333 ว่าดว่า นินจูรเสลี ได้แก่ ถ่ายแล้ว. ผ้าถวมคงส่งว่ามึ้งเสียด…
เนื้อหาในช่วงนี้นำเสนอเกี่ยวกับคดีสนมัปาสาธิก ซึ่งมีการพูดถึงการใช้ผ้าสีเอหยกยงและกิจกรรมที่เกิดขึ้นในเวลานั้น รวมถึงความคิดเห็นของอาจารย์บางเหล่าที่ชี้การใช้ผ้าในพิธีกรรมต่างๆ โดยเฉพาะในพระราชาและการ
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
112
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตอตสนมัตปาสักกา อรรถกถาพระวินายมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 338 ดังนี้:- ในภิกษุเป็นเจ้าหน้าที่รับจิว ภิกษุผู้อ่านของปิยวาทห…
ในบทนี้กล่าวถึงการลำเอียงของภิกษุที่มีอิทธิพลจากความพอใจ, ความโกรธ หรือความกลัว และผลกระทบที่เกิดจากการตัดสินใจในเชิงลบต่อผู้อื่น สอดคล้องกับแนวทางของพระพุทธศาสนาในการไม่ลำเอียงและการรักษาสติ ความเข้า
อรรถกถาพระวินยมหวารคร ตอน ๒
130
อรรถกถาพระวินยมหวารคร ตอน ๒
ประโยค - คตดสนับปาสักกั อรรถกถาพระวินยมหวารคร ตอน ๒ - หน้าที่ 356 [ว่าด้วยผ้าที่เกิดขึ้นในจีรวกาล] ข้อว่า ดูฑเหว ภูผุง ตาน จีรวา…
บทความนี้เป็นการวิเคราะห์เนื้อหาในอรรถกถาพระวินยมหวารคร ตอน ๒ ซึ่งกล่าวถึงจีรวาและการถวายผ้าจำพรรษา สิ่งที่เน้นในบทนี้คือ ความหมายของจีรวาใ…
ตรัสสนัปจากกา: อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2
147
ตรัสสนัปจากกา: อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ตรัสสนัปจากกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 372 ภิญญูอยู่ภายในสมิโมสินั่นเท่านั้น. ในชมปิสมา รัฐสมา ทิปสมา แ…
เนื้อหาในตอนนี้พูดถึงการวินิจฉัยและแนวทางในการถวายของทายกในโอกาสต่างๆ โดยเฉพาะในสมิโมส ผู้พูดมีบทบาทสำคัญในการสื่อสารเพื่อทำความเข้าใจในคำว่า 'สมา' รวมถึงความสำคัญของการอยู่ในสมานต่างๆ และการแบ่งปันตา
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
157
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ดัดสนับปาสำทิกา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 382 ถามว่า "เฉพาะในกล่าก่อน ท่านก็หลายถาถทานแก่สงฆ์ สองฝ่าย มีพระ…
เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการถวายทานและบิณฑบาตที่พระเจดีย์โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข การดำเนินพิธีการถวายอย่างถูกต้อง พร้อมแนวทางในการจัดการบิณฑบาตและวัตถุระมิ หรือของหอมที่ควรถวาย มุ่งเน้นให้เจ้าหน้าที่
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 385
160
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 385
ประโยค - ตะอดมันปะสาทิก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 385 พึงแจกกันถือเอย หากว่า เขาว่า "ท่านผู้อธิษฐาน ข้าพเจ้าไม่ได้ ถ…
ในตอนนี้ได้อธิบายถึงวิธีการแจกผ้าและอาหารให้กับภิกษุในพรรษาที่สาม การถวายเป็นการกำหนดให้ให้แก่ภิกษุผู้อื่นโดยถือว่าถวายแบบเฉพาะในความหมายตามพระวินัย หากมีที่ว่าง หรือภิกษุที่มีมรณภาพสามารถมีผู้รับแทนไ
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
164
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตลอดสมณาปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 389 เป็นนาฏิ กรรมที่ทำด้วยวัตถุเป็นจริง จัดเป็นกรรมที่ทำตามธรรม; …
ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของกรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะกรรมที่ทำโดยภิกษุและวิธีการที่ถูกต้องตามหลักวินัย ทางกระทำดังกล่าวถือเป็นกรรมที่ถูกต้องตามธรรม การติเตียนหรือการประกาศชื่อวินัยนั้นมีความหมายลึกซึ
การแสดงลักษณะกรรมในพระพุทธศาสนา
165
การแสดงลักษณะกรรมในพระพุทธศาสนา
ประโยค - ตลอดสนัปาสากิโก ค อรรถกถาวินาย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 390 ส่วนอปรโลกนกกรรม อันภิกุอ้อมทำเพียงสวนประกาศ; เพราะฉะนั้น ฤกิตกร…
ในเนื้อหานี้มีการอธิบายถึงการแสดงลักษณะกรรมในพระพุทธศาสนา โดยพระผู้มีพระภาคตรัสแทนความหมายของกรรมและสถานะแห่งสงฆ์ เพื่อให้เข้าใจถึงประเภทของกรรมที่ชื่อว่า กมฺมปญฺญตโต ซึ่งแสดงถึงผู้ประกอบกรรมที่ควรแก่
หน้า12
169
ประโยค - ตอนสงครามสิมปาปาทัก อรรถกถาวี มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 394 แห่งกรรมที่ถูกคัดค้านแล้วและขึ้นนำ ในบลานนี้นี้ ใคร ๆ ไม่สามารถ จะท…
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
171
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตัดสินปาสาทิก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 396 แม่ต้องอาบัติอยู่ ถึงยังไม่รู้" นิสิตเหล่านี้ พบว่านิสิตของพร…
เนื้อหาในบทความนี้อภิปรายถึงแนวคิดเกี่ยวกับอาบัติในพระวินัยมหาวรรค ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการตีความและการตัดสินในช่วงเวลาดังกล่าว โดยมีการทบทวนความคิดเห็นของนิสิตเกี่ยวกับการเข้าใจคำสอนเกี่ยวกับอาบัติ และผ
การศึกษาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
175
การศึกษาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
ประโยค - ตอดสมันปาสกำๅน อรรถกถาพระวินย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 400 แตกต่างเพราะเราเป็นเหตุ." บทว่า ปริมุฎฐา ได้แก่ ผู้ลงลิ้มสติ.…
เนื้อหาสำรวจการกล่าวถึงการทะเลาะในสงฆ์และพฤติกรรมของบุคคลที่เกี่ยวข้อง ความแตกต่างในกรรมเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดอุปสรรคในการติดต่อสื่อสารและการอยู่ร่วม ซึ่งจำเป็นต้องมีความเคารพต่อกันเพื่อหลีกเลี่ยงความ
การตีความพระธรรมในประโยคอรรถกถา
3
การตีความพระธรรมในประโยคอรรถกถา
ประโยค - จุดคลอสนต์ปะกาศากา อรรถกถาพระวันอ อุตรรวา วรรณะ - หน้าที่ 411 บทว่า น โอกาส มีความว่า ไม่พิ้งให้กิจกูอื่นทำโอกาสอย่างนี้ ว่า…
ในเนื้อหานี้มีการตีความหลายประการเกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยมีการใช้ประโยคต่าง ๆ เพื่ออธิบายถึงสิ่งที่ไม่ควรกระทำ เช่น การไม่ในเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่อาจส่งผลดีหรือไม่ดี โดยเฉพาะในกรณีที่มีความเกี่ยว
จุดสุดสมดุลบนสากกิณ อรรถกถาพระวินัย
6
จุดสุดสมดุลบนสากกิณ อรรถกถาพระวินัย
ประโยค - จุดสุดสมดุลบนสากกิณ อรรถกถาพระวินัย อุตรวรร วรวรรณ - หน้าที่ 414 คำที่เหลือเช่นกับคำที่กล่าวแล้วในคำชะเนียกรรมนี้เอง. [๒๒7]…
เนื้อหาพูดถึงพระอัสสเจและพระปุนพัลลก รวมถึงการวิเคราะห์ความหมายของการกระทำที่เกี่ยวข้องกับกายและวาจา เช่น ความคะนองและอนาจาร สำหรับการปฏิบัติทางกาย ตลอดจนการทำกรรมที่ส่งผลต่อผู้อื่น และการสนทนาในแนวทา
อรรถกถาพระวัตถุ วรรณา - หน้าที่ 422
14
อรรถกถาพระวัตถุ วรรณา - หน้าที่ 422
ประโยค - จุดดลบมดซากา อรรถกถาพระวัตถุ วรรณา - หน้าที่ 422 ในฤทธ์ที่กล่าวว่า "ในวันรุ่งขึ้น พึงให้แก้ปริวาสิกภูนันนั้นก่อนภูนันท…
เอกสารนี้ให้ความเข้าใจเกี่ยวกับหลักการปฏิบัติในข้อบทของพระวินัยเกี่ยวกับการโอนชนิดของอาหารและทรัพย์สินในกลุ่มสงฆ์ โดยเฉพาะในกรณีของปริวาสิกภูนันเพื่อการอำนวยความสะดวกและหลีกเลี่ยงการลำบากกับภิกษาจาร น
อรรถกถาพระวินัย องค์ 424
16
อรรถกถาพระวินัย องค์ 424
ประโยค - จุดตอบสนับปาสักกา อรรถกถาพระวินัย องค์ 424 ภิญโญสูงมัว "ท่านเจ้าขา ข้าพเจ้ากำลังทิวินิยกรรม, ท่านทั้งหลาย จงรู้ภิญโญผู้สอน…
เนื้อหาในพระวินัย องค์ 424 กล่าวถึงการอธิบายหลักการที่สำคัญเกี่ยวกับการให้โอวาทของพระสงฆ์และการเข้าใจในสิ่งที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความแตกต่างระหว่างคำสอนต่าง ๆ และการปฏิบัติตามอาจารย์. รว
อรรถกถาพระวินัย: การไม่พึงทะเลาะกันในสงฆ์
18
อรรถกถาพระวินัย: การไม่พึงทะเลาะกันในสงฆ์
ประโยค - จุดbestosสันดานกาสักกา อรรถกถาพระวินาย อุตวรร วรนา - หน้าที่ 426 พูดคะท่าน," คือไม่พึงโจษด้วยวัตถุหรืออายัฏิ ไม่พึงให้ภาษผู้อื่…
เนื้อหาเกี่ยวกับคำสั่งสอนในพระวินัยเกี่ยวกับการไม่พึงทะเลาะกันในหมู่สงฆ์ รวมถึงการควรจัดที่นั่งและที่นอน การแบ่งปันทรัพย์สินชนิดต่างๆ ในอย่างเหมาะสมและมีความหมาย โดยชี้ให้เห็นถึงหลีกเลี่ยงการสร้างความ
อรรถกถาพระวันอุดรรรรรรณ
20
อรรถกถาพระวันอุดรรรรรรณ
ประโยค - จุดดื่มนมัสการสักกา อรรถกถาพระวันอุดรรรรรรณ – หน้าที่ 428 ฉันนี้ เมื่อเนื้อหน่ายต่อการนั่งบนอาสนะสุดท้ายในโรงอาหารเป็นต้น ไม…
เนื้อหาเกี่ยวกับการนั่งทานในโรงอาหารและการปฏิบัติตนเมื่ออยู่ร่วมกับภิญญูในแวดวงต่างๆ การกล่าวถึงการมีความสัมพันธ์ที่ดีในสังคมและการปฏิบัติตามหลักธรรมเพื่อเสริมสร้างการเข้าถึงอภิญญา ในบางครั้งอาจจะมีข้