อรรถกถา : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 22 / 42

ประโยค - คติสมับนป่าสักกี อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้าที่ 155 ด้งลำไผ่ (เป็นกระบอก) คือต่อประกอบด้วยศีรษะเช่นกับปล้องไม้ไผ่ อย่…

บทความนี้สำรวจลักษณะที่หลากหลายของมนุษย์ตามที่ระบุในอรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ซึ่งรวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการมีอยู่ของศีรษะ รูปร่างของผม และคุณสมบัติต่าง ๆ ของดว…

ประโยค - คติสมุนิปาสำหรับกี อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้า 173 วิจินฉัยในธุกนิมิต :- ต้นไม่มีเปลือกแข็ง เช่นต้นตาลต้นมะพร้าวเป็นต้…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการวิจินฉัยในเรื่องต้นไม้และทางในพระวินัยมหาวรรค โดยจะกล่าวถึงต้นไม้ที่ไม่สามารถใช้ได้ เช่น ต้นที่ไม่มีเปลือกแข็งหรือต้นที่ไม่มีแกนใน การใช้ต้นไม่ในกรณีต่างๆ รวมถึงวิจินฉัยทางที่ผ่าน

ประโยค - คิดสมุนไพรจากกิริยา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 182 เป็นที่สุด คิดที่เป็นนิมิตฉะในคงอยู่ในที่เดิม เพราะฉะนั้น ควร ทำอายให…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการคิดสมุนไพรที่เกี่ยวข้องกับการจัดทำสิมาในพระวินัยมหาวรรค โดยเสนอวิธีการกำหนดนิมิตและการสร้างสถานที่สำหรับการสมมติสิมาว่า ควรคำนึงถึงความเหมาะสมภายในและภายนอกของกุฎิ ไม่กำหนดฝาเป็นน

ประโยค - คดีสนับสนุนปาสากิยา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ หน้า 189 ก็แล้ว เมื่อภิกษุจะสมมติณีปาริสีมา นี้ พึงชี้ที้งพังหนึ่ง กำหนด นิมิ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการกำหนดนิมิตซึ่งเป็นหลักการสำคัญในพระวินัยมหาวรรค โดยเฉพาะการสมมติณีปาริสีมาและการสร้างสมาธิในที่ต่างๆ อย่างมีระบบ โดยเริ่มจากการกำหนดนิมิตที่แม่น้ำและรวมถึงการกำหนดนิมิตที่อยู่รอบตัว

ประโยค - คติธรรมปาติโมกข์ อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 207 เข้าไป นี่คืออันตราย [๔๕] สัตว์พิมพ์เป็นต้นกัลกิญจ์ นี่ชื่อ สีลิ…

ในบทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์คติธรรมจากพระวินัยมหาวรรคว่าด้วยอันตรายที่เกิดขึ้นกับภิกษุ และการสวดปาฏิโมกข์เพื่อป้องกันอันตรายต่างๆ กล่าวถึงความสำคัญของการอัญเชนาและการปฏิบัติที่เหมาะสม เพื่อจัดการกับส

ประโบก - คติสมน์ปาสีกิ อรรถกถาพระวินย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 222 เท น ชานนฺุดิ อฏฺฐโย โอมาณฺกุตา เหมือนคำที่ได้กล่าวแล้วใน อาวา…

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงอรรถกถาในพระวินัยมหาวรรค โดยอธิบายถึงคำและความสัมพันธ์ของคำในวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับภิกษุและอาวาสิกา ที่มี…

ประโยค - คติสงเสน่ไปสักกิก อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๑ - หน้าที่ 226 ของภิษุชาวโกสัมพ์, ๒๕๘๙ เว้นสงฆ์สามคีเห็นปานนั้นเสียดาย ก็แหง …

บทความนี้เป็นการวิเคราะห์ความสำคัญของการทำอุโบสถในพระวินัยมหาวรรค โดยเน้นว่าจำเป็นต้องมีความร่วมมือกันในสงฆ์ แม้จะมีความขัดแย้งโลกเล็กน้อย ภิกษุที่มีความเป็นเอกภาพจะต้องปีติในปฏิบัตินี้ เพื่อรักษาความ

ประชโฉก - ตติยสันตาปาสาทิกา อรรถกถาพระวินยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 235 ถ้าเรือนอยู่เฉพาะในทะเลตลอดภายใน ๓ เดือน (๑๒๔) ก็พึง ปวดรานาในเร…

เนื้อหานี้พูดถึงการจำพรรษาของภิกษุในสถานการณ์ต่างๆ เช่น ในเรือนและในเรือ รวมถึงข้อกำหนดและอาบัติที่เกี่ยวข้อง ในกรณีที่ภิกษุจะต้องเลือกที่พักในสภาวะที่เป็น Boat vs. Land. นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์ถึง

ประโยค - ตอบสนับปาสติกา อรรถกถาวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 240 ความทีกกุมนั่งพระวินัยเป็นหลักประพฤติ ชื่อวินายูรงบารคา จริงอยู่ ภู…

เนื้อหาในตอนนี้เสนอเกี่ยวกับการปฏิบัติพระวินัยในสงฆ์ โดยมีการอธิบายถึงความหมายของคำว่า 'อภิวา' และรายละเอียดเกี่ยวกับการปฏิญาณของสงฆ์ในการประกาศในวันอภิวา พร้อมสอนให้เข้าใจถึงการปวรณาของสงฆ์อย่างถูกต้

ประโยค - ตอบสนับปาส็กกิ อรรถกถาพระนิพนธ์ มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 243 นี่แล เป็นอันถือผู้กันปวงนา ได้ปวรณแล้วเพื่อประโยชน์แแก่ ภิกษ…

ข้อความนี้กล่าวถึงการมอบฉันทะและปวรณาในพระพุทธศาสนา ซึ่งมีความสำคัญเพื่อประโยชน์แก่ภิกษุและสงฆ์ การวิเคราะห์นี้ช่วยให้เข้าใจลักษณะและวิธีการของการมอบปวรณา โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นและผ

ประโยค - ตอนสนัมปาสักกั อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 246 ผู้เข้าพรรษาหลังมากว่าภิกษุผู้จําพรรษาต้นซึ่งได้วารณแล้วในวัน ม…

เนื้อหาพูดถึงการปวารณาของภิกษุในวันมหาปวรณา โดยมีระเบียบการสำหรับภิกษุที่อยู่ในสำนักที่ต่างกัน และวิธีการจัดการช่วงเวลาของการปวารณาที่ควรกระทำ นักลงทุนควรที่จะแบ่งเวลาให้เหมาะสมในการดำเนินการปวารณาเพื

ประโยค - ตาดสนิทปาสักทัก อรรถกถาวณิชมหาวรร อตอน ๒ - หน้าที่ 250 ในข้อว่า วิตุติ ฯลฯ รุโม ปวารณุย นี้ มีเนื้อความ ดังนี้ว่า "เราทั้ง…

เนื้อหาเน้นไปที่การรู้จักและโทษบุคคลในเวลาที่ถูกต้อง โดยยกตัวอย่างความหมายของคำว่า 'วิจินฉน์' ที่พิจารณาจากกลิ่นของบุคคลและวิธีการระบุโทษโดยใช้สถานการณ์ต่างๆ ผู้อ่านจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับการตรวจสอบบุค

ประโยค - ตลอดสนับสนุนทักษา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 253 ให้ตายใจเสีย โดยนัยเป็นต้นว่า "พวกท่านเป็นผู้นินทเหน่อยมาจงพักเ…

บทความนี้วิเคราะห์ความหมายของอรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอนที่ 2 โดยเน้นที่การสนับสนุนทักษะและการสร้างความสามัคคีในกลุ่มสงฆ์ เมื่อพูดถึงการ…

ประโยค - ตอนสมุนไปทำภัก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 274 [๑๙๙] เหล่าสักข์ขนธก วรรณนา [ว่าด้วยเหล่าส] วิถีจัยในเหล่าสักข์…

เนื้อหาเกี่ยวกับอรรถกถาของพระวินัยมหาวรรคที่กล่าวถึงการบริโภคและวิถีการดำเนินชีวิตในฐานะที่เป็นสังฆะ บทนี้พูดถึงการเสวยอาหา…

ประโยค- ติดดมหาปลาสำกั อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 283 บทว่า มามาโต มีความว่า วันนั้น ใคร ๆ ไม่ได้เพราะจะปลงสัตว์น้อยห…

บทวิเคราะห์ในอรรถกถาพระวินัยมหาวรรคตอนที่ ๒ เสนอการไตร่ตรองเกี่ยวกับการเลือกและความเหมาะสมของเนื้อสัตว์ในบริบททางศาสนา โ…

ประโยค - คติสมุนปลาสติก อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 285 ปฏิหารหากทั้งหลายผู้ปรารถนา จะอาศัยได้." ก็กล่าว ปฐวาฏ ปฏุฏฐา …

ในบทนี้มีการอธิบายเกี่ยวกับการปฏิบัติในพระวินัย มหาวรรค ซึ่งให้ความสำคัญกับการถือโภชนและการปฏิบัติตามธรรม ในการสร้างบุญและการอาศัยอยู่ในสรรค์ ผู้ศึกษาได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับการรับประทานและขั้นตอนต่างๆ

ประโยค - ตอนสนับปาสาทิกา อรรถกถาพระวินยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 286 หนึ่ง วัสดกะระหนึ่ง เป็นมหาอำมาตย์ของพระเจ้าแผ่นดินนครศรี สองบรร…

บทนี้เป็นการศึกษาและวิเคราะห์คำอธิบายจากอรรถกถาพระวินยมหาวรรค ตอนที่ 2 เกี่ยวกับความหมายของสถานที่และบทบาทของเทวดาในชีวิตมนุษย์ พร้อมกับการเชื่อมโย…

…ร้าง ไป อธิบายว่า ย่อมไม่มีสิ่งที่กล่าว ตู ถาดแสดงมั่งสะมีความบริสุทธิ์โดยส่วนสาม ได้กล่าวไว้แล้วใน อรรถกถาแห่งสัมมาทิฏฐิ [ว่าด้วยกับปิยภูมิ] บทว่า ปจุณติ ม นี้ สักว่ารส แต่ว่า ถึงวิหารใกล้คลังก จะสมมติได้ เ…

บทความนี้อธิบายความหมายของคำว่า 'ปฏิจฉาม' ซึ่งเกี่ยวข้องกับนิติกรรมในพระวินัย โดยอธิบายถึงหลักคำสอนที่กล่าวถึงการบริโภคและการทำกรรม ข้อความยังได้อ้างอิงถึงการไม่มีสิ่งที่สร้างขึ้นมาจากการกล่าวดู ควบคู

ประโยค - คติสงค์ปลาสักกะ อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 303 เก้อต่าง คือ ผลตก, ผลมะพร้าว, ผลขนุน, ผลสาเข, น้ำเต้า, ฟักเขีย…

เนื้อหาเกี่ยวกับการอนุญาตให้บริโภคผลไม้และผ้าชนิดต่างๆ โดยเข้าข่ายได้รับอนุญาตในอรรถกถาพระวินัย มหาวรรค รวมถึงข้อกำหนดและข้อควรระวังเกี่ยวกับอาหารและวัสดุที่ใช้ในพิธีกรรมการบวชของพระ

ประโยค - ตลอดสมันปาสำหรับ อรรถกถาพระวินายมหาวรรค ตอนที่ 2 - หน้าที่ 309 ทุก ๆ พระองค์ ทรงบัญญัติเกี่ยว ดังนี้ มีพระประสงค์จะทรงอนุญา…

เนื้อหาในส่วนนี้พูดถึงอนุสาสน์ในพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2 ที่มีการบัญญัติให้ทราบถึงการอนุญาตให้ทำกุศลต่าง ๆ โดยพระองค์ได้ตรัสเรียกภูมเพื่อตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ รวมถึงการตีความคำศัพท์ในพระวินัย เช่น คำ