ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คติสมุนปลาสติก อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 285
ปฏิหารหากทั้งหลายผู้ปรารถนา จะอาศัยได้."
ก็กล่าว ปฐวาฏ ปฏุฏฐา อัญชนา มือจุไพรร์, ปฐว่านแล
พึงถือเอ.
บทว่า โภชยาคู่ ได้แก่ ยาคู่ที่งดเว้นให้เกิด.
บทว่า ยทคุณ มีความว่า ทำจากดูให้เป็นต้น.
หลายเวา สกลา เถ อาราธา มีความว่า บุญเป็นเหตุ
ให้เกิดในสรรค์ ท่านได้สร้างสมแล้ว.
สองบทว่า ยถาฬุมิ คงตรูฟโม มีความว่า ภิกษุนี้พึง
ให้ทำตามธรรม ด้วยปรับปรุงโภชนสิกขาบท, เพราะว่า การห้าม
(โภชนะ) ย่อมมี เพราะยาคาที่ควรฉัน.
สองบทว่า นาหตุ กวนฺต ม มีความว่า เทวา
ทั้งหลายถืออันจะละเอียดในน้ำอ้อมนั้นเหล่านั้น, น้ำอ้อมง
ที่เหลือ ย่อมไม่ถึงความย่อยมิได้ สำหรับชนเหล่าอื่น; เพราะ
เหตุนี้ พระผู้มีพระภาคจึงตรัสอย่างนั้น.
บทว่า คิลนุสุต คูู่ มีความว่า เราจุญาน้ำอ้อมนบ
ภายหลังฎิ แก่กิณีอุปาทด้วยพยาธิเห็นปานนั้น.
บทว่า สุญิโตสมวรา มีความว่า อาวาสถาการ (เรือนเป็นที่
พักแรม) จะเป็นสถานอันปลอดภัยด้วยประกายไฉ, ได้ปลาดแล้ว
ด้วยประกายนี้.
บทว่า สุทธิรสสุภารา ได้แก่ พราหมณ์สองคน คือ สูนิธะ