อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒
ประโยค - ตอตสนมัตปาสักกา อรรถกถาพระวินายมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 338
ดังนี้:-
ในภิกษุเป็นเจ้าหน้าที่รับจิว ภิกษุผู้อ่านของปิยวาทหลา…
ในบทนี้กล่าวถึงการลำเอียงของภิกษุที่มีอิทธิพลจากความพอใจ, ความโกรธ หรือความกลัว และผลกระทบที่เกิดจากการตัดสินใจในเชิงลบต่อผู้อื่น สอดคล้องกับแนวทางของพระพุทธศาสนาในการไม่ลำเอียงและการรักษาสติ ความเข้า