อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ : หน้า 20/183

ประโยค - ตอนสนัมปาสักกั อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 246 ผู้เข้าพรรษาหลังมากว่าภิกษุผู้จําพรรษาต้นซึ่งได้วารณแล้วในวัน มหาปวรณา หรือมีจำนวนเท่าๆ กัน พวกภิกษุผู้จําพรรษาหลัง พึง ตั้งปวารณาอุทิศแล้วปวารณา เมื่อพวกเธอได้วารณาแล้วเสร็จแล้ว, ฝ่ายพวกภิกษุผู้จําพรรษาดัง พึงทำปริญญาสูตในสำนักของพวก เธอในภายหลัง. ถ้าภิกษุวารณาแล้ว ในวันมหาปวรณามีมาก, ภิกษุผู้จําพรรษาหลังมีน้อยหรือมีรูปเดียว, เมื่ อพวกภิกษุผู้จําพรรษาดัง สวดปวารณาเสร็จแล้ว ภิกษุผู้จําพรรษาในวันมหาปวรณะมีมาก, ภิกษุหลายผู้จะทำสภาคิปรวณา พึงวารณาเมื่อปรารณาเสร็จ พัง ทำ ในระหว่างนี้ คือ ตั้งแต่บรรทัดหนึ่ง ไปจนถึงกลางเดือน. ๑๒ ซึ่งเป็น