อรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 318 : หน้า 92/183

ประโยค - ตะดสนับปลาทำกา อรรถกถาพระวิริยะมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 318 ลออกมาจากอากาศนั้นแล จิจะเหมาะ บทว่า ถูกฤดียТ คือ ด้วยผ้าที่มาม ในบทว่า สนุนฤดียТ นี้ สันนิษฐาน 2 อย่าง คือรสนินิฐิ 1 นิมนีสนินิฐิ ในสนิธิ 2 อย่างนั้น การเก็บไว้ทำไม่ได้ให้ เสร็จในวันนั้นที่เดียว ชื่อรถสนิธิ สงไม่ผูกฐูนในวันนี้ แ but ถาวในวันรุ่งขึ้น, นี่ฉันสนิธิ. [๒๖] บทว่า นิศจุลคุณ คือ ด้วยพื้นที่นวราศี. แม้นใน คำมิฤบริการ ท่านก็กล่าวว่า “ผ้าที่ฤกษกำลังทำอยู่ อรุณขึ้นมา ชื่อผ้าสีสนิธิ บทว่า อณปุกเตน คือ ด้วยผ้าที่ไม่ทำกับปุนฑุ, ในข้อว่า อณุปเจดร สุขุมวิธิ เป็นต้น มีความว่า ฤญฺณีครน ด้วยผ้าดาลเป็นต้น ซึ่งเป็นผ้ันอ้น นอกจากผ้าสังมุติ ผ้อตราสงค์ และผ้าตราสงค์, ไม่เป็นอันตราน ข้อว่า อณนตกต ปลญฺญต ปลญฺญตน ว่า อติฤทธปญฺญตน วา มีความ ว่าฤญฺณีครนด้วยผ้าที่ทำเป็นข้อนัต์ หรือเกินกว่าห้อนัต์ แสดง มหามนตตและอัดมมนตตาเท่านั้น จึงใช่ไฉ้ ด้วยว่า เมื่อทำอย่างนั้น จิรวเป็นอันทำไม่ได้มณต, เว้นจีรนั้นเสีย ฤญฺณีทราบด้วยผ้าดื่นที่ ไม่ไดัทัด หรือด้วยผ้าที่ขันธ์สอง มีชนิดสาม มีชนิดที่ใช้ไม่ได้. ข้อว่า อณญุตฺญ ปลูกสุกฺ อุตตรา มีความว่า ฤญฺณ ไม่ เป็นอันตราน ด้วยการกรานของสงฆ์ หรือของคณะอื่น เพราะวัน