คุณยายและความฝันถึงดวงตะวัน : หน้า 15/223

ไม่ได้เรียนหนังสือ ดังนั้นจึงอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ เพราะใน สมัยนั้นนิยมให้เด็กผู้หญิงอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน ให้เป็นแม่ ศรีเรือน อีกทั้งยังไม่มีการศึกษาภาคบังคับ คุณยายจึงต้อง ทํางานบ้านและทำนาไปด้วย ท่านเป็นคนขยันอย่างที่สุด ใน นาของท่านจึงปราศจากวัชพืช และให้ผลผลิตสูงกว่านาของ เพื่อนบ้านข้างเคียง ทุกวันก่อนที่ดวงตะวันจะทอแสง ในราวตี ๓ ใกล้ตี ๔ คุณยายจะตื่นขึ้นมาเพื่อออกไปลงนา และชอบมองดูดวงตะวัน ยามที่ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้า พลางคิดคำนึงด้วยความ อยากรู้ว่า “ดวงตะวันนี้เจ้ามาจากไหนนะ ทําอย่างไรเราจะไปถึงดวงตะวันได้” แม้ว่าจะเห็นเป็นประจำอยู่ทุกวันเช่นเดียวกับคนทั่วๆ ไป แต่ความคิดของท่านไม่เหมือนใครเลย ท่านอาจหาญคิดที่จะ ไปให้ถึงดวงตะวัน อยากรู้ว่ามันขึ้นมาจากตรงไหน ทำอย่างไร จึงไปถึงได้ ความคิดเช่นนี้ไม่ใช่ธรรมดา เป็นวิสัยทัศน์ที่ลึกซึ้ง ฉายแววของบัณฑิตนักปราชญ์ ของนักสร้างบารมีมาตั้งแต่ ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ๑๕