ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพียงได้ยินเท่านี้ความโกรธเคืองทั้งหลายก็มลายหาย
สูญไปสิ้น อีกทั้งได้นั่งสมาธิจนใจใส จึงไม่มีความคิดที่จะเอา
เรื่องกับใครอีกต่อไป คุณยายท่านรู้นิสัยของหลวงพ่อทัตตะว่า
เป็นคนเจ้าโทสะ ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้า
ไม่ใช่เป็นฝ่ายผิด ท่านไม่อยากให้ทําบาป อยากให้ทำแต่ความดี
ทำแต่บุญกุศลล้วนๆ ท่านไม่ห้ามปรามโดยตรง แต่ใช้วิธีซึมลึก
ด้วยธรรมะอันเป็นโอสถวิเศษของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ในระหว่างนั้นต้องลุยงานสร้างวัดกันทั้งวันทั้งคืน ส่วน
ใหญ่จะเป็นเรื่องปรับพื้นที่และวางแบบแปลน ซึ่งมักจะมีเรื่อง
ถกเถียงกันในที่ประชุมบ่อยครั้ง เนื่องจากยังหาข้อสรุปไม่ได้
เวลาที่มีการประชุมกันแต่ละครั้ง คุณยายไม่ได้ร่วมประชุมด้วย
แต่ท่านจะมาคอยเลียบๆ เคียงๆ สังเกตการณ์ เมื่อเห็นว่าทำท่า
จะตกลงกันไม่ได้ ท่านจะสั่งให้หยุดประชุมทันทีด้วยคำพูดที่
เรียบง่ายแต่เฉียบขาด
“เรื่องประชุมคงอีกยาวนะกว่าจะจบ มานั่งสมาธิกับ
ยายก่อนเถอะ"
ในที่สุด ทุกคนจึงได้นั่งสมาธิกับคุณยายประมาณ ๒
ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย ๑๖๑