ชีวิตและการสอนของคุณยายอาจารย์ : หน้า 96/223

วิชชาให้ ท่านมิได้คำนึงถึงอาการป่วยไข้ที่กำลังรุมเร้า หากแต่ ทุ่มเทชีวิตจิตใจถ่ายทอดความรู้ให้ลูกศิษย์ ครูผู้สอนนอนเอา ผ้าคลุมโปง ปิดหน้าบ้าง เปิดหน้าบ้าง นักเรียนก็นั่งสมาธิอยู่ หน้าเตียงด้วยเหงื่อโทรมกาย แต่ในใจนั้นท่วมท้นไปด้วยความ สุข หลวงพ่อท่านศึกษาวิชชาธรรมกายอยู่กับคุณยายด้วย ความสนุกสนาน จนกระทั่งคุณยายหายป่วยกลับไปอยู่วัดปากน้ำ แล้ว ท่านก็ตามไปนั่งสมาธิกับคุณยายทุกวัน มาถึงตอนนี้ หลวงพ่อเชื่อคุณยายหมดทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าคุณยายสั่งอะไร ก็จะทำตาม และมีความรู้สึกว่า วันนี้เรียนได้เท่านี้ พรุ่งนี้จะ ต้องเรียนให้มากขึ้น เพราะเรียนแล้วมีความสุข เป็นความสุข ที่ไม่อาจแสวงหาสิ่งใดมาทดแทนได้เลยในโลกนี้ หลวงพ่อท่าน สัมผัสได้ถึงความเป็นผู้มีภูมิธรรมอันสูงส่งของคุณยาย ครูบา อาจารย์ผู้มีใจใสสะอาดบริสุทธิ์มาก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณยายท่านหยุดในหยุดเข้าไปสู่แหล่งแห่งความบริสุทธิ์ มุ่งไป สู่ที่สุดแห่งธรรม จึงไม่ใส่ใจเรื่องอะไรทั้งหมดแม้อาการป่วยไข้ ของตัวท่านเอง ๖ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง