ความรู้สึกเมื่อสูญเสียพ่อ : หน้า 19/223

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ท่านเห็นทุกคนกำลังร้องไห้กับการ พี่น้องต่างตำหนิว่าคุณยาย จากไปอย่างไม่มีวันกลับของพ่อ ไปไถลเสียที่ไหนไม่มาขอขมาพ่อ คุณยายฟังถ้อยคำเหล่านั้น ด้วยใจที่สงบนิ่ง ท่านไม่ร้องไห้คร่ำครวญ เพราะเห็นว่าเป็น เรื่องปกติของมนุษย์ที่จะต้องมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ใจยังคิด กังวลเกี่ยวกับคำแช่งของพ่ออยู่ตลอดเวลา กลัวว่าจะติดตัว จึงตั้งปณิธานที่ ไปในภพเบื้องหน้า เพราะท่านกลัวบาป จะตามหาพ่อในสัมปรายภพนับแต่วันนั้นเป็นต้นมา ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย