คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง : หน้า 94/223

ไม่ถูกครูบาอาจารย์กระตุ้น ก็จะนั่งปล่อยใจให้ล่องลอยคิดไป ในเรื่องราวต่างๆ นึกองค์พระได้บ้าง ไม่ได้บ้าง หรือไม่ก็ไป เดินเล่น เข้าห้องน้ำ ดูนก ดูไม้ ดูดาว ดูเดือน พอเรียกทีก็มา นั่งที แต่สำหรับคุณยายแล้ว ท่านไม่เคยโดนหลวงพ่อวัด ปากน้ำดุด้วยคำนี้เลยจนกระทั่งหลวงพ่อท่านมรณภาพไป คุณ ยายเป็นประดุจม้าอาชาไนย เวลาเห็นนายสารถีเฆี่ยนตีม้าตัวอื่น เพราะทำไม่ถูกต้อง ม้าอาชาไนยก็จะสอนตัวเองได้ และไม่ยอม ทำผิดทำนองเดียวกันนั้นให้ถูกเฆี่ยนตีด้วย ดังนั้นคุณยายท่านจึงศึกษาค้นคว้า ขวนขวายนั่งสมาธิ ด้วยวิริยะอุตสาหะ จนเป็นบุคคลตัวอย่างที่สำคัญยิ่งในโรงงาน ทําวิชชา โดยปกติแล้วคุณยายเป็นคนแข็งแรงและกระฉับกระ เฉง สดชื่นผ่องใสอยู่เสมอ แต่ภายหลังจากที่คุณยายทองสุก ละโลกไปแล้ว สุขภาพของท่านก็ทรุดโทรมลงจนล้มป่วยอย่าง หนัก เวลานั้นคนที่เคยมาขอพึ่งบารมีต่างก็พากันหนีหน้าหาย ไปหลายคน นอกจากลูกศิษย์คนหนึ่งที่คอยเป็นห่วงเป็นใย พา ๙๔ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง