การเรียนรู้จากบั้นปลายชีวิตของคุณยาย : หน้า 40/223

เบ่งบาน แม้ปราศจากถ้อยคำว่า “เชิญมาดู” ก็สามารถดึงดูด คนให้เข้าไปดูไปดมใกล้ๆ ได้ ราวกับมีน้ำมาหล่อเลี้ยงให้ดอกไม้ นั้นสดชื่นงดงาม เตียงเก่าๆ พังๆ ของคุณยายก็เช่นกัน เสมือน มีน้ำหล่อเลี้ยง เป็นน้ำแห่งความบริสุทธิ์สะอาดที่กลั่นจากใจ ถึงมือ จากมือถึงเตียง และจากเตียงไปถึงใจของผู้ที่มาดู เตียง ของคุณยายจึงกลายเป็นที่ชุมนุมของนักรบกองทัพธรรมที่ชอบ มาจับมาลูบคลำาเตียงของท่าน สำหรับเรื่องอาหาร คนเก่าๆ ที่อยู่มาก่อนนั้นก็ไม่ยอม ให้คุณยายไปร่วมวงด้วย เพราะท่านมีรูปร่างผอม ผมยาว ตาลึก เนื้อตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น เป็นธรรมดาอยู่เองที่ใคร เห็นก็ต้องคิดว่าท่านเป็นโรค กลัวจะติดเชื้อโรคจากท่าน ดัง นั้น เวลาเขาเอาอาหารมาให้ เขาก็ตักใส่จานสังกะสีแล้ว เสือกไสให้ เหมือนไม่เต็มใจ คุณยายต้องพบกับสภาพเช่นนี้ทุก วัน วันละ หลายๆ ครั้ง คนเราหากถูกใครแสดงความรังเกียจเช่นนี้ทุกวัน คง ยากที่จะทนอยู่ต่อไปได้ แต่วิสัยของคนมีบุญนั้นสอนตัวเองได้ คุณยายคิดว่าท่านมาอยู่ที่นี่เพื่อปฏิบัติธรรม ออกจากบ้านมา CO คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง