ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประสิทธิ์
เวลานั้นมีคนศรัทธาคุณยายมาก แต่ยังไม่ค่อยศรัทธา
หลวงพ่อธัมมชโย เพราะท่านยังเป็นพระหนุ่มอยู่ และมักจะมี
คำพูดที่แสดงความไม่แน่ใจด้วยว่า
“พระหนุ่มๆ อย่างนี้ จะสึกเมื่อไรก็ไม่รู้”
ยิ่งไปกว่านั้น กองทุนเริ่มต้นในการสร้างวัดตอนนั้น
มีเพียง ๓,๒๐๐ บาท จึงเป็นเรื่องที่แน่นอนแล้วว่า คุณยาย
จะต้องรับภาระอย่างหนักในครั้งนี้ เพราะที่ดินอันเป็นสถานที่
สร้างวัดนั้นยังเป็นเพียงทุ่งนาฟ้าโล่ง พื้นดินแยกแตกเป็นระแหง
ไม่ว่าจะเหลียวมองไปทางใดก็มีแต่ความว่างเปล่า เวิ้งว้างสุด
สายตา ไม่เห็นวี่แววว่าจะเป็นวัดพระธรรมกายได้อย่างไร
เวลานั้น วัยของคุณยายล่วงเข้า 50 ปีแล้ว แม้ว่า
ภาพของท้องทุ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า กับเงินทุนที่มีเพียงน้อยนิด
จะบ่งบอกถึงความยากลำบากในการสร้างวัดก็ตาม คุณยายก็
ไม่เคยย่อท้อ ท่านมั่นคงต่อปณิธาน ปรารถนาให้คนทั้งโลก
พบกับความสุขอันเกิดจากการเข้าถึงธรรมกายไม่เปลี่ยนแปร
๑๕๖ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง