ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันรุ่งขึ้นเมื่อคุณนายเลี้ยบจะมารับกลับก็เห็นอุบาสิกา
ทั้งสองนั่งอยู่ตรงหน้าหลวงพ่อวัดปากน้ำ ซึ่งนอกจากผมยาว
จะหายไปจากศีรษะหมดสิ้นแล้ว หน้าตาผิวพรรณยังนวลสดชื่น
ด้วยธรรมรังสีของพระธรรมกายอีกด้วย
เวลานั้นคุณนายเลี้ยบยังไม่กล้าพูดสิ่งใด ทั้งนี้เพราะ
เกรงใจหลวงพ่อวัดปากน้ำ จึงได้แต่มองหน้ากัน แต่ในที่สุด
หลังจากที่หลวงพ่อท่านลุกออกไปแล้ว
คุณยายด้วยความไม่เข้าใจว่า
“ไหนว่าจะกลับ ทําไมบวชล่ะ?”
คุณนายเลี้ยบก็ถาม
คุณยายท่านไม่ตอบสิ่งใดเลย ได้แต่นั่งฟังด้วยอาการ
สงบนิ่งอันเป็นอัธยาศัยปกติของท่าน
ความผูกพันที่คุณนายเลี้ยบมีต่อคุณยายนั้น เป็นความ
ผูกพันที่ไม่อาจประมาณได้ว่ามากมายเพียงใด ดังจะเห็นได้จาก
เมื่อ ๒๐ ปีต่อมา ขณะนั้นคุณนายเลี้ยบอายุ ๘๕ ปี ท่านมาหา
คุณยายแล้วพูดด้วยถ้อยคำเดิมว่า
ไม่กลับ”
“แม่จันทร์นะแม่จันทร์ บอกว่ามาแล้วจะกลับ แล้วก็
CG คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง