การเดินทางเพื่อค้นหาพ่อ : หน้า 22/223

หรือญาติมิตรที่ตายไปแล้วก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถจับมือ ถือแขนกันได้ หากญาติใครตกนรกก็ช่วยให้พ้นได้ หรือถ้าหาก ญาติขึ้นสวรรค์ ก็เอาบุญไปเพิ่มให้ได้ เมื่อได้ยินข่าวนี้คุณยายรู้สึกดีใจเป็นที่ยิ่ง ท่านตั้งใจว่า จะต้องไปพบหลวงพ่อวัดปากน้ำให้ได้ นับแต่นั้นมาไม่ว่าในยาม ที่กําลังทํานาหรือยามว่างจากภารกิจทํานา ท่านจะคํานึงถึง เรื่องการไปขอขมาพ่ออยู่ไม่เว้นวาง และรอคอยจนกว่าจะถึง เวลาอันสมควร ราวปี พ.ศ. ๒๔๗๘ เมื่อคุณยายอายุได้ ๒๖ ปี ท่าน ได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ลาแม่และพี่น้อง โดยมอบทรัพย์ สมบัติอันได้แก่ที่ดินที่เป็นกรรมสิทธิ์ของท่าน ให้กับน้องสาว และพระน้องชาย อีกทั้งแก้วแหวนเงินทองทั้งหมดของท่าน ก็ ถอดยกให้พี่น้องไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงร่างกายที่แข็งแรง กับจิตใจที่แข็งแกร่ง และปณิธานอันแน่วแน่ที่จะไปตามหาพ่อ เท่านั้น เมื่อไปกราบลาแทบเท้าของแม่ และบอกความตั้งใจ ให้แม่รับรู้ แม่ฟังแล้วก็ร้องไห้ เป็นภาวะตึงเครียดที่มักจะเกิด ๒๒ คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง