วัด: สถานที่ศักดิ์สิทธิ์และการเรียนรู้ทางพระพุทธศาสนา : หน้า 77/124

วัดคือสถานที่ชนิดใด วัด ไม่ว่าจะตั้งอยู่ ณ สถานที่ใด ๆ ย่อมเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของชาวพุทธทั้งที่ เป็นบรรพชิตและคฤหัสถ์ หากใครเข้าไปสัมผัสถึงความร่มรื่น สะอาด สงบ ความน่า เคารพกราบไหว้ของพระรัตนตรัยทั่วบริเวณ ย่อมก่อให้เกิดบรรยากาศแห่งการประพฤติ ปฏิบัติธรรมขึ้นมาจับใจ พร้อมที่จะละชั่ว ประพฤติชอบ ประกอบความเพียรอย่างเคร่งครัด เพื่อทําใจให้ผ่องใสทันที เป้าหมายแท้จริงในการสร้างวัด วัดทั้งน้อยและใหญ่ ไม่ว่าจะสร้าง ณ แห่งหนตำบลใด โดยเฉพาะวัดในประเทศไทย ต่างมีเป้าหมายหลัก ๔ ประการ คือ 6). เพื่อเป็นสถานที่สร้างพระภิกษุที่ดี มีคุณภาพให้พระพุทธศาสนา รวมทั้งเป็นที่ อยู่อาศัย และทำการอบรมสั่งสอนประชาชนไปพร้อม ๆ กันด้วย โดยย่อ วัดคือสถานที่ สร้างพระให้เป็นพระดีตามพุทธประสงค์ ๒. เพื่อเป็นสถานที่สร้างประชาชนในชุมชนนั้น ๆ ให้เป็นพุทธศาสนิกที่ดีทั้งหญิง และชาย โดยอาศัยพระภิกษุในวัดนั้น ๆ ซึ่งได้รับการอบรมดีแล้ว ช่วยเมตตาสั่งสอน อบรมให้ โดยย่อ วัดคือโรงเรียนสอนศีลธรรมในพระพุทธศาสนาให้แก่มหาชนทุกระดับ รวมทั้งพระภิกษุ เองด้วย ๓. เพื่อเป็นสถานที่ประพฤติปฏิบัติธรรมร่วมกันทั้งชุมชน ตั้งแต่ให้ทาน รักษาศีล ฟังเทศน์ เจริญภาวนาร่วมกัน ตลอดจนร่วมประกอบพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ในวันสำคัญทาง พระพุทธศาสนา เช่น มาฆบูชา วิสาขบูชา อาสาฬหบูชา เข้า-ออกพรรษา เป็นต้น เพื่อเป็นสถานที่ปลูกฝังวัฒนธรรมการสร้างบารมีร่วมกันอย่างเป็นปึกแผ่นของ ชาวพุทธอย่างทั่วถึง พร้อมเพรียงกันทั้งประเทศ โดยยึดหลักการปฏิบัติตนตามหน้าที่ประจำ ทิศ 5 อย่างเคร่งครัด เพื่อให้เกิดมิตรแท้ หรือพลเมืองดี พร้อม ๆ กันทั้งประเทศ โดยไม่ ต้องพึ่งพารัฐบาล 1 หน้าที่ประจำทิศ 5 หมายถึง หน้าที่ของตัวเราและ 5 กลุ่ม ที่ต้องปฏิบัติต่อกันให้ครบถ้วน เพื่อสร้างรักษาพัฒนาคนดีขึ้นในสังคมไม่ขาดสาย จนเกิดเป็นเครือข่ายคนดีขึ้นรอบตัว ได้แก่ พ่อแม่ ครูอาจารย์ คู่ครอง เพื่อน บริวาร สมณะ 2 มิตรแท้ หมายถึง มิตรดี ๔ ประเภท ได้แก่ มิตรมีอุปการะมาก มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข มิตรแนะประโยชน์ มิตรมีน้ำใจรักใคร่