ตะเกีย ณ ศูนย์อบรมวัดกุดตะเคียน วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน มีนาคม พ.ศ.2554 หน้า 96
หน้าที่ 96 / 124

สรุปเนื้อหา

บทเรื่องนี้มีการบรรยายถึงประสบการณ์ในการอบรมโครงการบวชอุบาสิกาแก้วที่วัดกุดตะเคียน โดยเล่าถึงการเป็นผู้ช่วยหัวหน้าศูนย์อบรม และความสัมพันธ์ระหว่างผู้บวชกับชาวบ้าน เมื่อมีการชวนบวชพระ การมรณภาพของหลวงพี่ และกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น มีการพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้เขียนเมื่อทราบข่าวการจากไปของหลวงพี่ รวมถึงการมีส่วนร่วมในแผนโครงการบวชพระในอนาคตที่เกี่ยวข้อง

หัวข้อประเด็น

- โครงการบวชอุบาสิกาแก้ว
- การอบรมที่วัดกุดตะเคียน
- ประสบการณ์ส่วนตัวในการบวช
- มรณกรรมของหลวงพี่
- ชุมชนและศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตะเกีย ณ ศูนย์อบรม ต. บช จ.บ้าน จ.ชั้นๆ พระฐาปนาเป็นผู้ช่วยหัวหน้าศูนย์อบรมโครงการบวช อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ๕๐๐,000 คน ที่วัดกุดตะเคียน จ.ชัยภูมิ เอาป้ายชวนบวชพระไปให้ พอท่านเห็นดิฉัน ท่านก็ จากชาวบ้านกลับมาจากทำไร่ทำนาแล้ว ที่หมู่บ้าน ดิฉันและคุณพรหมธนภรณ์เดินเข้าไปหาท่าน เพื่อ ซับปลากั้ง ต.ชีบน อ.บ้านเขว้า และในอำเภอ บ้านเขว้า ท่านก็ไปเชิญชวนร่วมกับหมู่คณะ โดยไป เป็นทีมหลายครั้ง ในศูนย์อบรมวัดกุดตะเคียนท่านก็ ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยหัวหน้าศูนย์และได้เทศน์สอนด้วย ตนเองและยังทำหน้าที่แทนหัวหน้าศูนย์ เมื่อหัวหน้า ศูนย์ติดภารกิจ ท่านทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์และได้ พัฒนาการเทศน์สอนขึ้นเป็นลำดับ จนอุบาสิกาแก้ว ด ๆ ๑ ทำท่าจะลุกขึ้น แล้วพูดว่า “หลวงพี่ปวดบริเวณท้าย ทอยและหัวไหล่” ดิฉันก็เลยบอกว่า “หลวงพี่ไม่ต้อง ลุกขึ้นก็ได้ค่ะ โยมจะเอาป้ายวางไว้ตรงนี้ก็แล้วกัน หลวงพี่พักผ่อนตามสบายค่ะ” ไม่นึกว่าคำพูดทั้งหมด นี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้พูดกับท่าน แล้วเรา 5 คน คือดิฉันและคุณพรหมธนภรณ์ ก็ไปล้างภาชนะที่อยู่ใน ครัวของวัดจนเสร็จเรียบร้อย ต่อจากนั้นอีกประมาณ ชั่วโมงเศษ เราก็ชวนกันกลับบ้าน เพื่อไปธุระ ที่อื่นต่อ แล้วเราก็ออกจากวัดประมาณบ่าย 2 โมง จากนั้นอีกประมาณ ๑ ชั่วโมง (๑๕.๐๐ น.) ดิฉัน ก็ได้รับโทรศัพท์จากพระครูปลัดทอมสิน อคฺคธมฺโม เจ้าอาวาสวัดกุดตะเคียนว่า “โยมอาจารย์ หลวงพี่ป้อง มรณภาพแล้ว พระอาจารย์ทำอะไรไม่ถูก หลวงพี่นิรัญ เป็นผู้ไปพบ” ดิฉันตกใจและตอบท่านว่า “พระอาจารย์ ไปบอกผู้ใหญ่บ้านก่อน แล้วโยมจะแจ้งความที่สถานี ตำรวจ” เผอิญขณะนั้นดิฉันอยู่ใกล้กับสถานีตำรวจ ที่วัดกุดตะเคียน พบหลวงพี่ฐาปนา หลวงพี่นิรัญ ภูธรบ้านเขว้า ก็เลยรีบไปแจ้งความ ตำรวจโทรแจ้ง หลวงพี่ปอม (พระลูกชาย) โดยที่ไม่รู้ว่าท่านกลับมา โรงพยาบาลบ้านเขว้าให้จัดแพทย์ไปชันสูตรศพ ผล ที่นี่ พวกเราก็ดีใจที่พบท่าน เพราะวันนั้นได้นำป้าย ปรากฏว่าหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ดิฉันก็ได้แจ้งไป ชวนบวชพระไปด้วย เมื่อฉันเพลเสร็จ ท่านได้ไป ยังพระสิทธิพันธ์ ทีปธมฺโม ประธานศูนย์ฯจังหวัดชัยภูมิ พักผ่อนอยู่บริเวณศาลาที่เคยใช้บวชอุบาสิกาแก้ว พระอัฐพล ปุญญนาโถ พระอาจารย์หัวหน้าศูนย์ฯ ชอบพอในธรรมะที่ท่านนำมาเทศน์สอน หลังจากจบ โครงการอุบาสิกาแก้ว รุ่น ๕๐๐,๐๐๐ คน ท่านก็ไป จำวัดที่ จ.ลพบุรีกับพระลูกชายและพระนิรัญ ซึ่ง เป็นพระเพื่อนของท่านที่ตามกันมาจากลพบุรี หลัง จากจบโครงการอุบาสิกาแก้วแล้ว ก็มีโครงการบวช พระแสนรูปอีก ท่านก็กลับไปเตรียมตัวชวนคนบวช พระโดยไปจำวัดอยู่ที่วัดกุดตะเคียน อ.บ้านเขว้า จ.ชัยภูมิ ซึ่งเป็นวัดที่ท่านคุ้นเคย ประมาณต้นเดือน พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ เวลา ๑๐.๐๐ น. ดิฉันและ กัลฯพรหมธนภรณ์ ทองใบ ได้ไปถวายภัตตาหารเพล ๙๔
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More