การเห็นองค์พระในสมาธิ : หน้า 17/124

กลางท้อง พอนั่งไปเรื่อย ๆ ก็เห็นเป็นดวงแก้วและ องค์พระใส ดิฉันไม่เคยเห็นมาก่อน จึงแปลกใจ แล้วไปเล่าให้สามีฟังว่า นั่งสมาธิแล้วทำไมเห็นเป็น ดวงแก้ว เป็นองค์พระ สามีก็บอกว่า “บ้าไปแล้ว คนอื่นไม่มีใครเคยเห็นเลย คิดไปเองหรือเปล่า” ทำให้ ดิฉันกลัวและไม่ค่อยกล้านั่ง แต่ก็แปลกใจว่า ทำไม นั่งทุกครั้งแล้วมีความสุขทุกครั้ง อย่างนี้จะเรียกว่า บ้าได้อย่างไร ดิฉันเลยไปถามหลวงพี่ที่วัด ท่านก็ ตอบว่าดีแล้ว จากนั้นดิฉันก็ไม่สนใจใครแล้ว ใครจะ ว่าบ้าก็ยอมบ้า เพราะบ้าแล้วมีความสุข เห็นอย่างนี้ มาเกือบ ๕ ปีแล้ว ใคร ๆ เห็นดิฉันก็จะถามว่าไป ทำอะไรมา ทำไมดูสวยจังและยังสาวอยู่เลย จน ดิฉันได้เข้ามาบวชรุ่นนี้ผลการปฏิบัติธรรมก็ก้าวหน้า กว่าเดิมเพราะนั่งทุกครั้งก็จะเห็นองค์พระชัดใสสว่าง ทุกครั้ง” คำบอกเล่านี้ สมดังบทสวดมนต์สรรเสริญ พระธรรมคุณที่ว่า ธรรมะเป็น สวากขาโต ภควตา ธัมโม ธรรมะอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว สันทิฏฐิโก อันผู้ปฏิบัติผู้ได้บรรลุพึ่งเห็นเอง อกาลิโก ไม่ประกอบด้วยกาลเวลา เอหิปัสสิโก ควรเรียกให้ มาดู โอปนยิโก ควรน้อมเข้ามาในตน และปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ อันวิญญูคือผู้รู้พึงรู้เฉพาะตน ดังนี้