การเติบโตท่ามกลางความยากลำบาก : หน้า 87/124

ทันโลกทันธรรม ในซอกหินก็คงจะเริ่มผุไปแล้ว เป็นหินผุ ๆ หรือมี ดินอยู่บ้างนิดหน่อย ไม้ต้นนี้ก็เอารากชอนไชไปตาม ร่องหิน ค่อย ๆ ดูดสารอาหารจากหินผุ ๆ ที่เปื่อย เป็นดินผุ ๆ แล้วนิด ซึ่งลำบากกว่า หน่อย ๆ อยู่บนดินทั่วไปมาก ฝนตกลงมาน้ำก็แทบจะไหลไป ๆ ๆ หมดเหลือเก็บอยู่บ้างตามร่องหินนิดหน่อย แต่มัน อาศัยรากที่ค่อย ๆ แผ่ออกไป แล้วดูดเอาทรัพยากร เล็ก ๆ น้อย ๆ มาหล่อเลี้ยงชีวิตให้อยู่ได้ แล้ว ค่อย ๆ เติบโตขึ้นบนผาหินนี้ กว่าจะโตอย่างที่เห็น ในภาพนี้ อาตมาว่าคงใช้เวลาหลายร้อยปีทีเดียว แต่ดูมันยืนหยัดอย่างทระนง เห็นแล้วต้องบอกว่า น่าชื่นชม บนผาหินแท้ ๆ ยังยืนหยัดและเติบโต ขึ้นมาได้ พวกเราทุกคนขอให้เป็นเหมือนต้นไม้ต้นนี้ ก็แล้วกัน ต่อให้สิ่งแวดล้อมเลวร้ายเท่าใดก็ตาม เราต้องอยู่ให้ได้ เพราะเราเป็นไม้ใหญ่ที่กินน้ำน้อย จะอาศัยทุก ๆ โอกาสที่มีอยู่ จะไม่มองว่าสิ่งแวดล้อม แย่ เราแย่แล้ว หมดโอกาสแล้ว ตายแน่ อย่าไปคิด อย่างนั้น ทำใจนิ่ง ๆ รักษาสติให้ดี แล้วจับจ้องมองดู จะพบว่ามีโอกาส มีทางรอด มีทางออก แม้จะ ลำบากอยู่บ้าง ค่อย ๆ ชอนไชหาโอกาส แล้วหยิบ โอกาสเหล่านี้มาใช้ให้เกิดประโยชน์ สุดท้ายเราจะ อยู่ได้ แล้วค่อย ๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแกร่ง ยิ่งถ้า เกิดเจอสิ่งแวดล้อมเอื้อให้จนสามารถทะลุจากผาหิน ไปเจอดินอุดมสมบูรณ์ข้างล่างเมื่อไร จะโตอย่าง เต็มที่เลย ตั้งเป้าให้สูงเทียมฟ้า มองเชิงบวกเสมอและ ประกอบด้วยปัญญา มีเป้าหมายที่สูงส่งเพื่อส่วนรวม ตัวเองใช้น้อย อยู่ง่าย กินง่าย สิ่งแวดล้อมแย่เท่าไร ก็อยู่ได้ อย่างนี้แล้วจะมีความเชื่อมั่นในตัวเองว่า อย่างไรเราก็รอด เราอยู่ได้แน่ ก็จะทำงานอย่างมี ความสุข สนุกกับชีวิตได้ในทุก ๆ สภาวะ ให้ยกเป้าหมายให้สูงส่งไว้เสมอ วางเป้าให้สูงเทียมฟ้า อย่ากลัวที่จะตั้งเป้าหมายสูงส่ง พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านบอกว่า " คิดเล็กคิดใหญ่ ก็เสียเวลาเท่ากัน "