ข้อความต้นฉบับในหน้า
ลักลอบเอายาเส้นมาแอบสูบโดยไม่ให้อาจารย์และคุณครูผู้คุมรู้ และด้วยความที่หนูติดมันมาก บางที
ยาเส้นหมด เพราะแอบเอาเข้ามาไม่ได้ หนูจึงหลบไปเก็บเศษใบไม้แห้ง แล้วเอาหญ้าแห้งมามวนจุดสูบ
ถึงแม้จะไม่เหมือน แต่ก็ดีกว่าไม่มี จนกระทั่งมีโครงการบวชเข้ามา เพราะผู้อำนวยการศูนย์ฝึกอบรม
ท่านยุทธนันท์ ยิ้มพูลทรัพย์ ท่านมีวิชั่นกว้างไกล เล็งเห็นถึงความสำคัญของโครงการบวช ว่าสิ่งนี้จะ
เข้ามาตอบโจทย์และพลิกชีวิตของพวกหนูได้ เพราะโครงการนี้ ทุกคนต้องทำตัวให้บริสุทธิ์ ซึ่งการ
ต้องทำตัวให้บริสุทธิ์นี่แหละ หนูจึงคิดหนักว่าจะทำไงดี เพราะหากถือศีลแล้ว จะมาแอบสูบยาเส้น
มันก็จะเสียเส้น คือมันไม่บริสุทธิ์ หนูก็เลยต้องจำใจบอกกับตัวเองว่า งั้นทนเอาสัก ๑๔ วัน ซึ่งในช่วง
๓-๔ วันแรก หนูหงุดหงิดสุด ๆ ปวดหัว ปวดท้อง มีอาการลงแดง และก็ลังเลอยากจะแอบสูบมาก
แต่ดันไม่มีจังหวะเลย เพราะกิจกรรมระหว่างบวชแน่นจนหลบไปสูบไม่ได้ จนหนูต้องพยายามฝืนทน
นั่งฟังธรรมะ นั่งสมาธิไปเรื่อย ๆ ทนจนมันเลยจุดค่ะ มารู้ตัวอีกทีก็เข้าวันที่ ๕ จนอดแปลกใจกับตัว
เองไม่ได้ว่า เออ! เรามันไม่สูบก็ได้นี่หว่า ไม่เห็นตายเลย เด็กเป็นอย่างเราทำได้ พอบวชเสร็จ จาก
เดิมที่คิดว่าจะกลับไปสูบอีก ก็เลยตัดสินใจเอายาเส้นทั้งหมดที่มี พร้อมไฟแช็ก ๕ อัน ไปส่งมอบให้
อาจารย์แม่ เพื่อเป็นของขวัญปีใหม่เสียเลย ท่านก็เลยอึ้ง แล้วชมหนูว่า “เฮ้ย...เธอแน่ว่ะ!” ท่านภูมิใจ
ในตัวพวกหนูมาก เพราะสิ่งที่ท่านต้องการมากที่สุด คือ อยากให้พวกหนูเปลี่ยนแปลงเป็นคนดีมา
จากตัวเอง เพราะจะมีผลยั่งยืนและถาวรมากกว่าการใช้อำนาจความรุนแรงบังคับ เพราะหากใช้
อำนาจ หนูก็จะยอมแบบปลอม ๆ คือทำดีเฉพาะต่อหน้าเท่านั้น แต่ลับหลังไม่ทำ
ๆ
“การบวชทำให้หนูเปลี่ยนแปลงนิสัย
ตัวเองหลายอย่าง เหมือนเราถูกขัดเกลาไป
มาก จากคนที่ไม่เคยบวช ไม่เคยสัมผัส และ
ไม่คิดว่าจะได้บวช ก็มีโอกาสมาบวช ได้มา
ทำความดี ทำให้ตัวเองบริสุทธิ์แม้เพียงช่วง
หนึ่งในชีวิต ได้มารู้เรื่องบาป บุญ คุณ โทษ
เพราะตอนวางแผนฆ่าเขาตอนนั้น ไม่ได้คิดถึง
บาปเลย หากหนูได้เรียนรู้เร็วกว่านี้ ก็คงจะไม่
ตัดสินใจทำอะไรด้วยอารมณ์ชั่ววูบ จนสุดท้าย
ต้องมาอยู่ตรงนี้ แล้วมานั่งเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ซึ่งทุกวันนี้หนูก็แผ่เมตตาให้เขาทุกวัน ขอให้เขา
อโหสิกรรมให้หนู และหนูก็ภูมิใจที่หักดิบ
เลิกสูบยาได้ จนหนูรู้สึกมีคุณค่าในตัวเอง
รู้สึกนับถือตัวเอง ที่สำคัญการปฏิบัติธรรม
นั่งสมาธิทำให้หนูมีจิตใจที่อ่อนโยนลง สำนึก
และซาบซึ้งถึงผู้มีพระคุณของหนูมากที่สุด
นั่นก็คือพ่อแม่ที่ล่วงลับไปแล้ว...
ตอนนั้นลำบากมากไม่มีเงินเลย
จนตัดสินใจทําอาชีพที่ไม่อยากทำ
คือ เป็นผู้หญิงอย่างว่า
พอได้เงินมาก็เอาไปลงกับยาหมด
เพราะติดยาบ้า จนตอนหลัง
แฟนรู้ว่าหนูทำอาชีพนี้
แต่เขาก็รับเราได้ เพราะตอนหลังหนูก็รู้ว่า
เขาก็ไปขายบริการให้กะเทยเหมือนกัน
หนูเห็นแต่รูปพ่อและแม่
เวลานั่งสมาธิค่ะ