ความตายและการเรียนรู้ในชีวิต : หน้า 90/124

ผมเห็นด้วยกับหลวงพ่อครับที่ว่า “ความตาย ไม่มีนิมิตหมาย” เพราะเมื่อไม่นานมานี้ พี่เขย ที่แสนดีของผมก็จากไปแบบกะทันหัน พี่เขยคนนี้เป็นคนที่รักครอบครัวมาก เขาจะไม่ไปเที่ยวไหน จะอยู่แต่กับลูกกับภรรยาที่บ้าน เขารักภรรยามาก เวลาทำบุญ เขาจะอธิษฐานทุกครั้งว่า “ขอให้ ได้อยู่กับภรรยา คนนี้ไปทุกภพทุกชาติ” ปลายปี พ.ศ. ๒๕๔๑ ครั้งนี้ผมและครอบครัวเริ่ม เข้าใจความเป็นไปของชีวิตได้ดีขึ้น ผมจึงสร้างบารมี ในทุกโครงงานของหลวงพ่อ ผมทำอย่างเต็มกำลัง และบางครั้งก็ทำเกินกำลัง แต่ก็ทำสำเร็จทุกครั้ง เรา ทั้งครอบครัวจะขอติดตามตามติดหลวงพ่อสร้างบารมี จนกว่าชีวิตจะหาไม่ครับผม ผมเป็นลูกชายคนเล็ก จากพี่น้องทั้งหมด 5 คน คุณพ่อประกอบอาชีพผลิตเสื้อผ้า มุ่ง หลักใหญ่ คือ ส่งขายให้กับมูลนิธิป่อเต็กตึ๊งในสมัยก่อน เพื่อนำไป ใช้กับศพที่ไม่มีญาติ ส่วนกุ้งก็จะเอาไปให้ผู้ประสบ ภัยต่าง ๆ คุณพ่อมีอาชีพเสริมอีกอาชีพหนึ่ง คือ การปล่อยเงินกู้ แต่ก็ถูกลูกหนี้เบี้ยวอยู่หลายครั้ง มี ลูกหนี้รายหนึ่งเบี้ยวหนี้เป็นเงินจำนวนมาก ทำให้ คุณพ่อเครียดถึงกับเลือดกำเดาไหล ปกติคุณพ่อเป็น คนใจบุญ ใส่บาตรพระทุกเช้า และทำบุญช่วยเหลือ ชาวบ้านที่ประสบกับอุทกภัยและไฟไหม้ เป็นต้น โดย การไปแจกจ่ายเครื่องอุปโภคบริโภคกับทางสมาคมที่ คุณพ่อช่วยงานอยู่ อายุได้ประมาณ ๕๔ ปีกว่า ๆ คุณพ่อก็เริ่ม ป่วยเป็นโรคไต สมัยนั้นทางการแพทย์ยังไม่มีการฟอก เพราะมีอายุมากกว่า แม้คุณแม่จะเกิดมาในฐานะที่ร่ำรวย แต่ท่าน ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญในสมบัติเหล่านั้น ต่อมาคุณแม่ ได้แต่งงาน แล้วก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของคุณพ่อ หลังจากมาอยู่กับคุณพ่อแล้ว คุณแม่ก็ทำหน้าที่เป็น แม่ศรีเรือน ทำงานทุกอย่างในบ้านตั้งแต่เช้าจรดเย็น ชีวิตหมดไปวัน ๆ กับงานบ้านและเลี้ยงลูกหลาน แต่ ท่านก็พอใจและมีความสุข เพราะท่านมีปกติเป็น คนใจดี อารมณ์ดี ไม่ค่อยมีปากเสียงกับใคร เรื่องบุญ นั้นคุณแม่ได้ทำน้อยมาก คือ ได้ทำบุญกับวัดจีนบ้าง ตามโอกาส และเตรียมอาหารให้คุณพ่อไปใส่บาตร ในตอนเช้า บาปกรรมอะไรก็ไม่ได้ทำเลย ประมาณอายุ ๕๙ ปี วันหนึ่งคุณแม่ไปเดิน เล่นอยู่ใต้ต้นมะพร้าวหลังบ้าน จู่ ๆ ลูกมะพร้าวก็หล่น ลงมาใส่ศีรษะ ตั้งแต่นั้นมาก็มีอาการปวดที่คอมา ตลอด แพทย์ตรวจพบว่าเป็นต่อมทอนซิลและสั่งผ่าตัด หลังกลับมาพักฟื้น อาการก็ดูทรุดลงกว่าเดิม ไปตรวจ อีกครั้งพบว่าเป็นมะเร็งที่คอ ป่วยอยู่ไม่ถึงปีก็เสียชีวิต รวมอายุได้ ๖๑ ปี กล่าวถึงคุณลุง (พี่ชายบุญธรรมของคุณแม่) ไต ทำให้คุณพ่อทรมานด้วยโรคไตจนกระทั่งเสียชีวิต หลังจากแต่งงานแล้วก็พาภรรยาเข้าไปอยู่ในบ้าน รวมอายุได้ ๖๐ ปี ช่วยกันดูแลสมบัติทั้งหมดของคุณตา ต่อมาคุณลุง คุณแม่ของผมเกิดที่กรุงเทพฯ แถวโบ๊เบ๊ คน เสียชีวิตลง สมบัติเหล่านั้นจึงตกไปอยู่ในความดูแล แถวนั้นมักจะเล่าเรื่องคุณแม่ตอนสาว ๆ ให้ผมฟังว่า ของป้าสะใภ้ (ภรรยาลุง) คนเดียว คุณแม่เหมือนนางฟ้า มีความสง่างามและภูมิฐานมาก ในช่วงที่คุณแม่ป่วยหนัก ป้าสะใภ้ฉวยโอกาส เพราะเป็นลูกสาวคนเดียวของเศรษฐี คือ คุณตากับ หลอกให้คุณแม่ไปเซ็นมอบมรดกทุกอย่างให้เขา ซึ่ง คุณยาย ที่จริงคุณแม่มีพี่สาวอีกคนหนึ่ง แต่ท่านไป สมบัติเหล่านั้นคิดมูลค่าในปัจจุบันนี้ก็เป็นเงินหลาย อยู่ที่สิงคโปร์ แล้วก็หายสาบสูญไปเลย คุณตาคุณยาย ร้อยล้านบาท คุณแม่ก็ปล่อยเลยตามเลย ไม่ได้เอา จึงเหลือลูกเพียงคนเดียวคือคุณแม่ แต่คุณตาอยากได้ เรื่องเอาราวอะไร และไม่ยอมปริปากบอกลูก ๆ เลย ลูกชายมาก จึงไปเอาลูกผู้ชายจากญาติมาเลี้ยงเป็น แต่ก็นั่นแหละครับ สมบัติที่ได้มาโดยไม่บริสุทธิ์ ย่อม ลูกอีก ๑ คน และยกให้อยู่ในฐานะพี่ชายของคุณแม่ มีเชื้อวิบัติติดมาเหมือนที่หลวงพ่อบอก เพราะหลัง hoto