บาลีไวยกรณ์: การแปลงและการสนธิ : หน้า 22/28

ประโยค - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 22 ธ เป็น ห ได้บ้าง อุ. ว่า สาธุ-ทสฺสน์ เป็น สาหุทสฺสน์. แปลง ท เป็น ต อุ. ว่า สุคโท เป็น สุคโต. เป็น ทุกฺกฎ แปลง ต เป็น ฏ อุ. ว่า ทุกฺกต์ แปลง ต เป็น ธ อุ. ว่า คนฺตพฺโพ แปลง ต เป็น ตร อุ. ว่า อตฺตโช เป็น คนฺธพฺโพ เป็น อตุรโช แปลง ค เป็น ก อุ. ว่า กุลุปโค เป็น กุลุปโก แปลง ร เป็น ล อุ. ว่า มหาสาโร เป็น มหาสาโล, แปลง ย เป็น ช อุ ว่า คุวโย เป็น ควโช. แปลง ว เป็น พ อุ ว่า กุวโต เป็น กุพฺพโต. แปลง ย เป็น ก อุ ว่า สย เป็น สก. แปลง ช เป็น ย อุ ว่า นิชิ เป็น นิย. แปลง ต เป็น ก อุ. ว่า นิยโต เป็น นิยโก. แปลง ต เป็น จ อุ. ว่า ภูโต เป็น ภจโจ. แปลง ป เป็น ผ อุ. ว่า นิปพฤติ เป็น นิปพฤติ (๑๔ นี้ไม่นิยมสระ หรือพยัญชนะเบื้องปลาย] แปลง อภิ เป็น อพฺภ อุ. ว่า อภิ-อุคฺคจนิติ เป็น อพยุคคจุนติ, แปลง อธิ เป็น อชฺฌ อุ. ว่า อธิ-โอกาโส เป็น อชฺโฌกาโส, อธิ-อคมา เป็น อชุฌคมา [ นี้สระอยู่หลัง ], แปลง อว เป็น โอ อุ อว-นทฺธา เป็น โอนทฺธา [ พยัญชนะอยู่หลัง ] ว่า [๒๘] พยัญชนะอาคม 4 ตัว ย ว ม ท น ต ร พ นี้ ถ้าสระ อยู่เบื้องหลัง ลงได้บ้าง ดังนี้ ย อาคม ยถา อิท เป็น ยถายท