ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคด - บาลีไวยกรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ :
23
ว อาคม อุ-ทิกฺขติ เป็น วุฒิกฺขติ เป็น วุฒิกฺขติ, ม อาคม ครุ-เอสสติ เป็น
ครุเมสฺสติ, ท อาคม อตฺต อตฺโถ เป็น อตฺตทตฺโถ, น อาคม
อิโต-อายติ เป็น อิโตนายติ, ต อาคม ตสมา-อิห เป็น ตสฺมาติห
ร อาคม สพฺภิ-เอว เป็น สพฺภิเรว, ฬ อาคม จ-อายตน เป็น
ฉฬายตน์, ในสัททนิติ ว่า ลง ห อาคมก็ได้ อุทาหรณ์ ว่า สุ-อุชุ
เป็น สุหุช, สุ-อุฏฐิติ เป็น สุหุฏฐิต
[๒๔] ปกติพยัญชนะนั้นก็ไม่วิเศษอันใด เหมือนกันกับปกติ
สระ เป็นแต่เมื่อลักษณะที่จะลบหรือแปลง ลงอาคมหรือซ้อนพยัญชนะ
ลงได้ หาทำไม่ คงรูปไว้ตามปรกติเดิม เหมือนคำว่า สาธุ ก็ไม่
แปลงเป็น สาหุ คงรูป สาธุ ไว้เป็นต้นเท่านั้น
→ 8.
[๒๐] สญฺโญโค เป็น ๒ คือ ซ้อนพยัญชนะที่มีรูปเหมือนกัน
อย่าง ๑ ซ้อนพยัญชนะที่มีรูปไม่เหมือนกันอย่าง ที่ต้นดังนี้
อิธ ปโมทติ เป็น อิธปฺปโมทติ, จาตุ-ทสี เป็น จาตุททสี, อุ. ที่ ๒
นั้น เอาอักขระที่ ๑ ซ้อนหน้าขระที่ ๒ เอาอักขระที่ ๓ ซ้อนหน้า
อักขระที่ ๔ ดังนี้ จตฺตาริ-ฐานาน เป็น จตฺตาริฏฐานาน, เอโสว
จ-ฌานผโล เป็น เอโสวจชุฌานผโล,