สัจจาธิษฐานและการเจริญสมาธิ : หน้า 22/115

ท่านจึงตั้งสัจจาธิษฐานทำสมาธิภาวนาอย่างเอาชีวิต เป็นเดิมพันว่า “ถ้าเรานั่งลงไปครั้งนี้ ไม่เห็นธรรมที่ พระพุทธเจ้าต้องการ เป็นอันไม่ลุกจากที่นี้จนหมดชีวิต” เมื่อตั้งจิตมั่นลงไปอย่างนั้นแล้ว ท่านได้แสดงความ อ้อนวอนต่อหน้าพระประธานซึ่งเปรียบเสมือนตัวแทนของ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณา โปรดข้าพระพุทธเจ้า ทรงพระราชทานธรรมที่พระองค์ได้ ทรงตรัสรู้อย่างน้อยที่สุด แลง่ายที่สุด ที่พระองค์ได้ทรงรู้ แล้วแก่ข้าพระพุทธเจ้า ถ้าข้าพระพุทธเจ้ารู้ธรรมของ พระองค์แล้ว เป็นโทษแก่ศาสนาของพระองค์ ขอพระองค์ ๒๑ อย่าทรงพระราชทานเลย ถ้าเป็นคุณแก่ศาสนาของ พระองค์ ขอพระองค์ได้ทรงพระกรุณาโปรดพระราชทาน แก่ข้าพระองค์ ข้าพระองค์รับเป็นทนายศาสนาในศาสนา ของพระองค์จนตลอดชีวิต” ขณะที่ท่านกำลังนั่งเจริญสมาธิภาวนา ท่านเหลือบ ไปเห็นมดไต่ขึ้นมาตามรอยแตกของอุโบสถ ท่านเกรงว่ามด จะมากัดทำให้ต้องถอนออกจากสมาธิ จึงเอานิ้วมือจุ่ม นํ้ามันก๊าดลากเป็นวงล้อมรอบตัวเพื่อกันมด แต่ยังไม่ทัน วงรอบตัว ท่านก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า แม้แต่ชีวิตยังสละได้ แต่ ทําไมยังกลัวมดกัดอยู่เล่า ท่านจึงวางขวดน้ำมันลง แล้ว ปฏิบัติธรรมต่อไป เวลาผ่านไปประมาณครึ่งค่อนคืน ใจ www.kalyanamitra.org