การเข้าถึงธรรมกาย : หน้า 23/115

๒๒ ของท่านหยุดสงบนิ่งที่ศูนย์กลางกายได้ส่วนพอดี ดวงกลม โตใสบริสุทธิ์ที่ศูนย์กลางกายที่ท่านเห็นเมื่อเพล ยิ่งใสสว่าง มากขึ้นราวกระจกเงา ใหญ่ขนาดดวงอาทิตย์ เห็นอยู่อย่าง นั้นหลายชั่วโมง โดยไม่ทราบว่าจะทําอย่างไรต่อไป ขณะนั้น มีเสียงหนึ่งผุดขึ้นมาจากกลางดวงนั้นว่า “มัชฌิมา ปฏิปทา” ทางสายกลางไม่ถึงนักไม่หย่อนนักใน ความหมายของปริยัติ ขณะเดียวกันที่ศูนย์กลางดวงกลมใส สว่างนั้น ก็มีจุดเล็กเรืองแสงสว่างวาบขึ้นมา ท่านคิดว่า “นี่ กระมังทางสายกลาง” ท่านจึงมองไปที่จุดนั้นทันที จุดนั้น ค่อย ๆ ขยายโตขึ้นมาแทนที่ดวงเก่าซึ่งหายไป ท่านมองเข้า กลาง จุดเล็กที่อยู่กลางดวงใสเรื่อยไป ก็เห็นดวงใหม่ที่ สุกใสยิ่งกว่าลอยขึ้นมา ท่านเข้ากลางดวงใหม่ที่ลอยขึ้นมา แทนที่อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายไปเรื่อย ๆ ในที่สุดจึงเห็น กายต่าง ๆ เกิดขึ้นจนกระทั่งถึง “ธรรมกาย” ซึ่งเป็นองค์ พระปฏิมากรเกตุดอกบัวตูม ใสบริสุทธิ์งดงามหาที่ติมิได้ยิ่ง กว่าพระพุทธรูปองค์ใดที่เคยเห็นมา ด้วยการทำความเพียรอย่างไม่อาลัยในชีวิต หลวงปู่ ได้เข้าถึงพระธรรมกายกลางดึกคืนนั้นเอง ณ เวลานั้น ท่านตระหนักว่า ธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านี้ลึกซึ้ง (เข้ากลาง หมายถึง การดำเนินจิตเข้ากลางดวงที่เห็นเข้าไปเรื่อย ๆ หยุดในหยุด จนกระทั่งเข้าถึงธรรมกายที่อยู่ในทางสายกลาง) www.kalyanamitra.org