ความบริสุทธิ์และการรักษาความสะอาดในจิตใจ : หน้า 71/115

ଖଠ 66 ...ตัวของตัวเองรักความบริสุทธิ์ ก็ทำความ บริสุทธิ์ของตัวได้ ตัวเองรักความบริสุทธิ์แต่ไม่ทำบริสุทธิ์ ใส่ตัว ก็บริสุทธิ์ไม่ได้ ไม่ทำบริสุทธิ์ใส่ตัวก็ชื่อว่าไม่รักตัว ...เหมือนเรามีผ้าที่สะอาด เอาของโสโครกมาประพรมเสีย ผ้านั้นเป็นอย่างไรบ้าง ผ้าที่สะอาดนั้นก็ดูไม่ได้....คนที่ดี ๆ แท้ ๆ ไปประพฤติชั่วเข้าเป็นอย่างไร ก็เหมือนผ้าเปื้อน สกปรกนั่นแหละ ใช้ไม่ได้ดุจเดียวกัน ต้องรักษาความ สะอาดนั้นไว้” (จากพระธรรมเทศนาเรื่องสัจจกิริยาคาถา ๒๓ กรกฎาคม ๒๔๙๗) “สิ่งทั้งหลายนั้นเมื่อเรารักษาอยู่ เมื่อเรายังมีชีวิต อยู่ เป็นอยู่ ก็เป็นของเราอยู่ แต่พอแตกกายทำลายขันธ์ เท่านั้น สมบัติเหล่านั้นไม่ใช่ของเราเสียแล้ว กลายเป็นของ คนอื่นเสียแล้ว ไม่ใช่ของเราจริง ๆ ในมนุษย์โลกเราผ่านไป ผ่านมาเท่านั้นเอง ไม่ใช่เป็นบ้านเมืองของเรา ไม่เป็นถิ่น ทําเลที่เราอยู่ เป็นทำเลที่สร้างบารมี มาบำเพ็ญทาน ศีล เนกขัมม์ ปัญญา วิริยะ อธิษฐาน ขันติ สัจจะ เมตตา อุเบกขา เท่านั้น....” (จากพระธรรมเทศนาเรื่องสุขที่สัตว์ปรารถนาจะพึงได้ ๑๙ กันยายน ๒๕๕๗) www.kalyanamitra.org