ข้อความต้นฉบับในหน้า
นายกุล ผ่องสุวรรณ ไวยาวัจกรวัดปากน้ำ กล่าวถึง
เรื่องนี้ว่า “ ในตอนเย็น ๆ ข้าพเจ้ามักจะนั่งอยู่กับ
หลวงพ่อ ทหารที่จะไปสงครามเกาหลีจะสะพายเป้มารับ
พระของขวัญแทบทุกวัน หลวงพ่อท่านประสิทธิ์ประสาท
แล้ว ท่านก็จะบอกว่าไม่เป็นไรแล้ว กลับบ้านได้ คือหมายถึง
ไม่ตาย ....บางรายเขียนจดหมายมาเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์
ต่าง ๆ ของพระของขวัญที่เขาประสบ เช่น เขาเล่าว่าขนาด
ออกไปทำการยิงเผาขนกันแทบไม่เว้นแต่ละวัน ก็รอด มีชัย
มาได้ทุกครั้ง....”
(จากบุคคลยุคต้นวิชชา ๓)
หลังจากที่มีการแจกพระของขวัญและมีผู้คน
ประสบกับอภินิหารของพระของขวัญแล้ว ต่างก็เล่าขาน
กันไปแบบปากต่อปาก จนกระทั่งหนังสือพิมพ์เสนอข่าว
เรื่องอภินิหารของพระของขวัญ ทำให้กิตติศัพท์พระของขวัญ
วัดปากนํ้ายิ่งขจรขจายไปทั่ว ทำให้มหาชนหลั่งไหลไปรับ
พระกันมากมายราวกับที่วัดมีงานมหรสพ พระรุ่นแรกที่
หลวงปู่สร้างขึ้นถึง ๘๔,๐๐๐ องค์ (เท่ากับจำนวนพระ
ธรรมขันธ์) หมดลงอย่างรวดเร็ว หลวงปู่ท่านจึงสร้างอีก
สองรุ่น รุ่นละ ๘๔,๐๐๐ องค์ ซึ่งก็หมดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
www.kalyanamitra.org
๔๕