ข้อความต้นฉบับในหน้า
ส่งโรงพยาบาลอุตรดิตถ์ ส่วนนักซิ่ง ๒ คน คงตกใจและ
กลัวความผิดจึงหายต่อมไปเลย
ช่วงที่หมดสติ คุณนวรัตน์ฝันว่าอยู่ในห้องที่มืดสนิท
แล้วอยู่ ๆ ก็มีแสงสว่างเป็นจุดเล็กนิดเดียวปรากฏขึ้น เธอ
วิ่งไปที่แสงนั้น เพราะอยากออกจากความมืด ทันใดนั้นมี
เสียงพูดขึ้นว่า “จะไปไหนลูก” เธอมองไปก็เห็นคุณยาย
อาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง แต่กายของท่าน
ใสเหมือนน้ำ เธอตอบคุณยายไปว่า “จะไปที่จุดสว่างนั้น
ค่ะ” แล้วก็ออกวิ่งต่อไป แต่คุณยายรีบห้ามว่า “ไปไม่ได้ลูก
มาทางนี้” แล้วคุณยายก็กระชากข้อมือข้างซ้ายของเธอ
อย่างแรงจนรู้สึกไปถึงกายเนื้อ เธอจึงได้สติและพบว่าตัว
เองอยู่ในห้องไอซียู ตอนนั้นเธอกำลังสะลึมสะลือ มีน ๆ ยัง
ลืมตาไม่ได้ ซึ่งเป็นอาการที่สมองถูกกระทบกระเทือนจน
ระบบการสั่งงานเสียไป
เมื่อรู้สึกตัว สิ่งแรกที่คุณนวรัตน์นึกถึงก็คือเหรียญ
ปราบมารที่ห้อยอยู่ที่คอ และในขณะที่เธอนอนอยู่นั้น จู่ ๆ
ก็ได้ยินเสียงพระสวดมนต์ และมี
เสียงจากข้างในบอกว่า “ช่วย
“สัมมา อะระหัง” หน่อย” เธอจึง
ทําตาม และตลอดเวลาที่นอนอยู่
เหรียญปราบมาร
www.kalyanamitra.org
୭୦୩