การรู้ค่าของเวลาในชีวิตสังฆ์ : หน้า 87/115

๘๖ มรณภาพไป ผู้คนก็จะพากันสงสารพระภิกษุสามเณร และ จะพากันออกมาตักบาตร ซึ่งจะทำให้พระภิกษุสามเณร ทั้งประเทศมีอาหารบิณฑบาตเพียงพอทุกรูป เมื่อครั้งที่จําพรรษาที่วัดโบสถ์ (บน) บางคูเวียง ใน วันเพ็ญเดือน ๑๐ ระหว่างกลางพรรษาที่ ๑๒ ท่านตั้งใจ ปฏิญาณตนยอมตายถ้าไม่ได้บรรลุธรรมที่พระสัมมาสัม พุทธเจ้าบรรลุ ด้วยการทำความเพียรอย่างเด็ดเดี่ยวไม่ อาลัยในชีวิต ทำให้ท่านได้บรรลุธรรมในคืนนั้นเอง ๐ รู้ค่าของเวลา หลวงปู่ท่านรู้คุณค่าของเวลามาก ท่านไม่ยอม ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ นับตั้งแต่เป็น เจ้าอาวาสวัดปากนํ้า ท่านไม่เคยไปค้างคืนที่อื่นเลย และไม่ ยอมออกไปนอกวัด เว้นแต่มีกิจจำเป็นของสงฆ์ที่หลีกเลี่ยง ไม่ได้เท่านั้น ในกรณีที่มีผู้นิมนต์ท่านไปฉันเพลนอกวัด ท่านมักขอให้พระรูปอื่นไปแทน แต่ถ้ามีความจำเป็น ต้องไปจริง ๆ ท่านก็จะไปเพียงชั่วครู่ แล้วรีบกลับ ซึ่งเรื่อง นี้ท่านให้เหตุผลว่า “เสียเวลาอบรมผู้ปฏิบัติ” เวลาเทศน์สอนพระภิกษุสามเณร ท่านก็จะเตือนให้ ทุกรูปรู้จักใช้เวลาทุก ๆ นาทีอย่างคุ้มค่า เช่น ในเรื่องการ www.kalyanamitra.org