ชีวิตและความเมตตาของหลวงปู่ที่วัดปากน้ำ : หน้า 81/115

ที่โยมมารดาจะดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข ต่อมาเมื่อ โยมมารดาอายุมากขึ้น ท่านก็รับไปอยู่ที่วัดปากน้ำ สร้างที่ อยู่อาศัยให้และเลี้ยงดูอย่างดีตลอดชีวิต นอกจากนี้ เมื่อสมเด็จพระวันรัต (เพื่อน ติสสทัตต มหาเถระ) ซึ่งเป็นผู้เห็นชอบให้หลวงปู่ไปเป็นเจ้าอาวาส วัดปากน้ำเกิดอาพาธขึ้น หลวงปู่ก็สนองพระคุณด้วยการ จัดภัตตาหารและรังนกจากวัดปากน้ำไปถวายทุกวัน โดยตั้ง งบประมาณไว้วันละ ๔๐ บาท พอได้เวลา ๐๔.๐๐ น. ท่าน ก็ให้คนลงเรือจ้างน่าภัตตาหารไปถวาย เพราะสมัยนั้นการ คมนาคมยังไม่สะดวก ต้องไปทางเรือ จึงต้องรีบออกเดิน ทาง พอถึงวัดพระเชตุพนฯ ก็เช้าพอดี หลวงปู่สั่งให้ทำเช่นนี้ เป็นเวลาหลายเดือน เมื่อผู้นำภัตตาหารไปถวายกลับมาถึง วัดปากน้ำแล้ว ต้องรายงานให้ท่านทราบทุกวัน 0 เปี่ยมด้วยความเมตตากรุณา ในสมัยนั้น มีผู้คนเป็นจำนวนมากเดินทางมาจาก สถานที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศ เพื่อไปขอพึ่งบารมีหลวงปู่ ที่วัดปากนํ้า และด้วยความที่ท่านมีจิตใจที่เปี่ยมด้วยความ เมตตากรุณา เวลาใครมีเรื่องเดือดร้อนอะไรมา ท่านจึงไม่ เคยปฏิเสธ และถามไถ่ทุกคนด้วยความห่วงใยเสมอว่า มา จากไหน มาอย่างไร มากับใคร ถ้าท่านทราบว่า ผู้นั้น www.kalyanamitra.org