การอธิบายบาลีไวยากรณ์ : หน้า 4/30

ประโยค - อธิบายบาลีไวยากรณ์ สมัญญาภิธานและสนธิ - หน้าที่ 3 จะใช้พูดหรือเขียนสักเท่าใด ๆ ก็ไม่หมดสิ้นไปเลย ที่แปลว่า ไม่เป็นของแข็ง นั้น เพราะสระและพยัญชนะนั้น ๆ ที่เป็นของชาติใดภาษาใด ก็ใช้ได้สะดวกตามชาตินั้นภาษานั้น ไม่ ขัดข้อง อักขระ ในภาษาบาลี มี ๔๑ ตัว คือ อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ, ก ข ค ฆ ง จ ฉ ช ฌ ญ ฎ ฐ ฑ ฒ ณ ด ถ ท ธ น ป ผ พ ภ ม ย ร ล ว ส ห ฬ (อ). สระ ในอักขระ ๔๑ ตัวนั้น อักขระเบื้องต้น 4 ตัว คือ ตั้งแต่ อ จน ถึง โอ เรียกว่า สระ, ออกเสียงได้ตามลำพังตนเอง และทำพยัญชนะ ให้ออกเสียงได้, ที่ออกเสียงได้ตามลำพังตนเองนั้น พึงเห็นตัวอย่าง ดังต่อไปนี้ อ. เช่น อ-มโร อา อิ อี " " อา-ภา อี-สา อุ เช่น อุ-พุ " อู อู-กา " เอ เอ-สิกา โอ " โอ-ชา ๆ อ อา อิ อี อุ อู เอ โอ ซึ่งเป็นพยางค์หน้าของคำนั้น ๆ ล้วน เป็นสระซึ่งออกเสียงได้ตามลำพึงตนเอง ส่วนที่ทำพยัญชนะให้ออก เสียงนั้น เช่น สขา นี้เสียง อ กับ อา สิขี นี้เสียง อิ กับ อี อุฬ " อุ อู เสโบ " เอ " โอ