บุญเป็นที่พึ่งในโลกหน้า : หน้า 77/146
ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 : หน้า 77/146 ศึกษาความสำคัญของบุญและการให้ทานในพระพุทธศาสนา เพื่อเป็นที่พึ่งในภพหน้า
1 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
บทนี้อธิบายว่าบุญอย่างแท้จริงเป็นที่พึ่งในชีวิตหลังความตาย การให้ทานและการปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามีความสำคัญในการสร้างบุญ โดยการเปลี่ยนแปลงจากความโลภไปสู่ความดีงาม ผ่านการน้อมนำอาหารถวายแก่คณะสงฆ์ ซึ่งไม่หยุดยั้งแม้มีอุปสรรค เพื่อสร้างบุญที่เป็นประโยชน์ในอนาคต
หัวข้อประเด็น
-ความสำคัญของบุญ
-การให้ทาน
-การปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
-ผลของบุญในชีวิตหลังความตาย
ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธัมมดต้นไม้ใหญ่ในป่า ยอมไม่หวั่นไหวต่อแรงลม ฉันใด
บทที่ ๒๙
บุญเป็นที่พึ่งในโลกหน้า
ธรรมดต้นไม้ใหญ่ในป่า ยอมไม่หวั่นไหวต่อแรงลม ฉันใด
ท่านทานบดผูมิจิตมุ่งมั่นในการสั่งสมบุญ ก็ย่อมไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคในการให้ทาน ฉันนั้น
ท่านทานบดั้นหลายได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติตามอย่างบรรพตในกาลก่อน ได้สะท้อนอันขามมาได้ด้วยความยากลำบาก เปลี่ยนจากโลภียทรัพย์มาเป็นอริยทรัพย์ คือ บุญ ด้วยการน้อมนำภัตตาหารอันประจำนามถวายแต่คณะสงฆ์ใหญ่ ผู้เป็นเนื่องบุญด้วยจิตที่เสื่อมไร้ศรัทธา โดยหวังเอาบุญเป็นที่ตั้ง
บุญนี้ย่อมเป็นที่พึ่งติดตัวไปในภพเบื้องหน้า ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้
หน้าหนังสือทั้งหมด
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More