ความรักและความเกื้อกูลในพระพุทธศาสนา ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 110
หน้าที่ 110 / 146

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายความรักที่เกิดจากความคุ้นเคยและการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน โดยเปรียบเทียบกับประโยชน์ของความรักที่จำเป็นต่อการสร้างบารมีและการเข้าถึงนิพพาน นอกจากนี้ยังนำเสนอความรักที่มีคุณค่าในพระพุทธศาสนา ผ่านตัวอย่างคู่บูญ เช่น พระบรมโพธิสัตว์และพระนางพิมพา โดยย้ำว่าความรักที่มีเป้าหมายเป็นความหลุดพ้นจะเป็นคุณค่าที่แท้จริง

หัวข้อประเด็น

-ความรักและอวิชชา
-การเกื้อกูลในพระพุทธศาสนา
-ความรักที่นำไปสู่นิพพาน
-ตัวอย่างคู่บูญในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ร่ำรวย บันเทิงใจ ด้วยสัมโม neutr Gadda เล่ม 1 ๑๐๙ พระองศว่าเป็นลูก แล้วพระองค์ก็ทรงว่า “ความรักเกิด ด้วยเหตุ ๒ ประการ คือ เพราะความคุ้นเคยกันมาในอดีต และการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน เหมือนดอกบัวเจริญงอกงาม เพราะอานันนำและโคจรตม” ประโยชน์ของความรักคือ การเกื้อกูลเป็นกัลยาณมิตร ประคับประคองกันไปสู่หนทางสวรรค์ และพระนิ่มพาน เหมือนพระบรมโพธิสัตว์กับพระนางพิมพา หรือปิ่นปลินผนพ คือ พระมหากัสสปะและพระนางภัททกาตาปนี่ ที่เป็นคู่บูญ สร้างบารมีร่วมกันมาตลอดระยะเวลาก่อนอานานจน得到บรรลุ มรรคผลนิพพานในครั้งพุทธกาล ความรักจะมีคุณคาหากเป็นความรักที่มีความหลุดพ้น จากกงทุกข์เป็นเป้าหมาย มิโชคความรักที่วนเวียนอยู่ใน อวิชชาสาร * สาเกฤกชาด มก. ๒๔/๕๕, มจ. ๒๖/๕๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More