รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมมานียกถา เล่ม ๑ : หน้า 47/146
ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 : หน้า 47/146 บทที่ ๕๕ กล่าวถึงคุณค่าของการทานและการบรรพ และความสำคัญของอาหารถอมที่เป็นที่พึ่งให้กับผู้คนในสังคม.
2 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
บทที่ ๕๕ จากหนังสือ 'รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมมานียกถา เล่ม ๑' กล่าวถึงความสำคัญของการทานและการบรรพ ซึ่งมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง ท่านทานบดีและคุณค่าของอาหารถอมที่เป็นที่พึ่งในสังคม เนื้อหาอ้างว่าทานกับการบรรพมีสภาพที่เสมอกัน และแม้วน้อยแค่ไหน การบริจาคที่เต็มไปด้วยศรัทธาสามารถชนะความยากลำบากได้ นับเป็นแนวคิดที่เน้นความสำคัญของการทำบุญในสังคม การเอาชนะข้อขัดแย้งได้ด้วยความทุกข์ร้อนได้ ความรู้จากนักปราชญ์ในอดีตก็เข้ามาเสริมความเข้าใจในเรื่องนี้ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น การสนับสนุนและการเผยแพร่องค์ความรู้เช่นนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในชีวิตประจำวัน.
หัวข้อประเด็น
-ความเชื่อในการทาน
-การบรรพและความสัมพันธ์
-คุณค่าของอาหารในสังคม
-บทเรียนจากอดีต
-การบริจาคด้วยศรัทธา
ข้อความต้นฉบับในหน้า
๖ รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสัมมานียกถา เล่ม ๑
บทที่ ๕๕
ทานกับการบรรพ
ท่านทานบดีซึ่งหลาย แพทย์ยอมเป็นที่พึ่งของคนไข้ อาหารถอมเป็นที่พึ่งของคนหัวบุญก็ยอมเป็นที่พึ่งของพวกเราทั้งหลาย
วันนี้ ท่านทานบดีซึ่งหลาย ได้มักระทั่งที่พึ่งให้บังเกิดขึ้นก่อนเนื่องด้วยกระถางตาหาแตะสงห์หมู่ใหญ๋ซึ่งเป็นบุญเขตอันเยี่ยม
นักปราชญ์ในกาลก่อนกล่าวไว้ว่า ทานกับการบรรพ มีสภาพเสมอกัน
นักบวชแม่จะมีน้อย ก็สามารถเอาชนะข้อึกข่มงามได้ ฉันใด เครื่องบริจาคแม่จะน้อย แต่เต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา ก็สามารถชนะหมู่เกราะแม่จะมากได้ ฉันนั้น
* อาณตกาตก มก. ๕๙/๕๙๐ มจ. ๒๗/๒๙
หน้าหนังสือทั้งหมด
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More