ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๐ รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสันโมหนัถากา เล่ม ๑
บทที่ ๔๒
อานิสงส์ของการทำทาน ด้วยจิตที่ผ่องใสทั้ง ๓ วาระ
การบำเพ็ญทานคุณคง ที่จะทำให้มืออันสงอันในบุญ จะต้องกระทำด้วยจิตที่ผ่องใสทั้ง ๓ วาระ คือ ก่อนให้ก็ด้วยใจ ขณะให้เสร็จสิ้น หลังจากให้ไปแล้ว ก็ตามระลึกนึกถึงด้วยความอิ่มใจ
ก่อนให้ก็ดีๆ ดีใจเพราะว่า บางคนมีศรัทธาแต่ไม่มีไทยธรรมก็ให้ไม่ได้ บางคนมีไทยธรรม แต่ไม่มีศรัทธาให้ไม่ได้ บางคนถึงพร้อมด้วยศรัทธาและไทยธรรม แต่่างไกลพระพุทธศาสนา ไม่มีเนื้ออนุญา แต่ให้เหมือนหว่านพ pile ในนาเลย ย่อมไม่มีผลมาก เป็นบุญลาภอันประเสริฐของเราที่ถึงพร้อมด้วยศรัทธาไทยธรรมและเนื้อบุญ คิดอย่างนี้แล้วจึงดีใจ ก่อนให้ทาน
ขณะให้เสื่อมใส เสมอคือไม่ขรุขระ ใส คือไม่ปุ่นมั่ว ขณะให้ก็กิยใจให้ผ่องใส ไม่ย่อมให้มีสิ่งใดมารบกวนใจให้ขุ่นมัว