อานิสงส์ของการทำทาน ด้วยจิตที่ผ่องใส ร่าเริงบันเทิงใจ ด้วยสัมโมทนียกถา เล่ม 1 หน้า 41
หน้าที่ 41 / 146

สรุปเนื้อหา

บทที่ ๔๒ ของหนังสือแสดงถึงอานิสงส์ของการทำทานที่ต้องกระทำด้วยจิตที่ผ่องใสในสามช่วงเวลา ได้แก่ ก่อนให้ ขณะให้ และหลังจากให้ โดยเน้นความสำคัญของศรัทธาและไทยธรรมก่อนการทำทาน รวมถึงความใสสะอาดของจิตใจในขณะให้ เพื่อลดการรบกวนใจและเพิ่มคุณค่าของบุญที่ทำ.

หัวข้อประเด็น

-อานิสงส์ของการทำทาน
-การทำทานด้วยจิตที่ผ่องใส
-ศรัทธาและไทยธรรมในการทำทาน
-การรักษาจิตใจขณะให้ทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๕๐ รำรึง บันเทิงใจ ด้วยสันโมหนัถากา เล่ม ๑ บทที่ ๔๒ อานิสงส์ของการทำทาน ด้วยจิตที่ผ่องใสทั้ง ๓ วาระ การบำเพ็ญทานคุณคง ที่จะทำให้มืออันสงอันในบุญ จะต้องกระทำด้วยจิตที่ผ่องใสทั้ง ๓ วาระ คือ ก่อนให้ก็ด้วยใจ ขณะให้เสร็จสิ้น หลังจากให้ไปแล้ว ก็ตามระลึกนึกถึงด้วยความอิ่มใจ ก่อนให้ก็ดีๆ ดีใจเพราะว่า บางคนมีศรัทธาแต่ไม่มีไทยธรรมก็ให้ไม่ได้ บางคนมีไทยธรรม แต่ไม่มีศรัทธาให้ไม่ได้ บางคนถึงพร้อมด้วยศรัทธาและไทยธรรม แต่่างไกลพระพุทธศาสนา ไม่มีเนื้ออนุญา แต่ให้เหมือนหว่านพ pile ในนาเลย ย่อมไม่มีผลมาก เป็นบุญลาภอันประเสริฐของเราที่ถึงพร้อมด้วยศรัทธาไทยธรรมและเนื้อบุญ คิดอย่างนี้แล้วจึงดีใจ ก่อนให้ทาน ขณะให้เสื่อมใส เสมอคือไม่ขรุขระ ใส คือไม่ปุ่นมั่ว ขณะให้ก็กิยใจให้ผ่องใส ไม่ย่อมให้มีสิ่งใดมารบกวนใจให้ขุ่นมัว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More